A Simple Love Story..(2017)

Chapter 4

Joanna's POV

Naka upo lang ako sa silya ko at nasa study table ko. Hawak hawak sa mga kamay ko yung letter na sinulat ko.

Di ko parin kasi nabibigay sa kanya.

Ang daming nangyari kanina na halos ngayon lang nangyari sa buhay ko. Kailan man di ko inisip na makasama ko ng ganun katagal si Siegfried.

Pero di ko alam kung bakit di ako
Masaya?
Malamang dahil masyado ko lang napatunayan na imposible talaga na mapansin nya ako.
Siguro dapat tanggapin ko nalang na wala na talaga kaming pag asa. Pssh!. Sinong linoko ko?. Ngayon pa ba ko susuko?. No way!!.

Nahiga nako sa kama ko, sobrang bigàt ng mga mata ko at ang gusto ko lang gawin ày  matulog  diko namalayang nakatulog na ako.

6:00 am narin nang magising ako dahil sa tunog ng alarm clock ko.
Tumayo nako at nag bihis ng uniform at bumaba na, Kumain ng breakfast tapos umalis na.

Nag simula na kong mag lakad,  Oo lalakarin ko lang ulit.
Maaga pa naman kaya binagalan ko lang ang pag lakad ko, ng may biglang humintong bisikleta sa tabi ko.

"Uy.. Morning" napa lingon ako sa kanya. Naka ngiti sya ng bahagya habang naka tingin sa harapan.

"G--good morning."
Nasabi ko nalang.

"Sabay na tayo"
sabi nya tapos bigla syang bumaba sa bisikleta nya.

Nag lakad kami ng mabagal, ewan ko ba?.

"You like him right?"
Nag taka ako sa mga pinag sasabi nya.

"Hah?."
Tanong ko sakanya, Dahil diko talaga magets.

"You like Siegfried!.."
Ano daw?!. Nabigla ako, Pinandilatan ko sya ng mata.

"Ano ngayon."
Shocks nadulas ako!

Pero pano nya nalaman? Masyado na ba talaga kong obvious?.

"So, Totoo nga? Hindi ako makapaniwala"
Bigla syang tumawa ng malakas.

"Edi wag kang maniwala, Kainis 'to" bulong ko.
Bwisit talaga sya sa buhay ko.
Lakas maka panira ng araw!.

"Wag mo lang mabangit bangit yon sa kanya kundi tatamaan ka sakin!" Banta ko sa kanya. Pssh!.

"Relax. I'll help you." Sabay ngiti sakin.. Kadiri!

"Thank you nalang, hindi ko kailangan ng tulong!"

Finally!. Nakarating din kami sa school tumakbo nako papasok.
Gusto kong umiwas kay Raven dahil hiyang hiya ako. As if namang maka iwas ako eh. Seat mate kaya kami!. Tssk!.

Pag dating ko sa loob nan doon na si Siegfried at may lapastangang naka upo sa upuan ko at kinakausap sya. Lumapit ako at tumapat sa mesa ko.

"excuse me miss.."
Di nya ko pinansin at pinag patuloy ang pakikipag usap kay Siegfried. Pero di naman sya pinapansin ni Siegfried.. Tumayo ako sa tapat nya pero wala parin syang pake.

"Hey why did you left me and run.".. Sigaw ni raven matapos ko syang iwanan.

Pano ba naman nakakainis sya!. Tinignan ko lang sya.

"Problem?"
Sabi nya sabay turo sa babaeng naka upo sa upuan ko saka sya lumapit..

"Excuse me miss someone already owned the seat"
Sabi nya sa babae habang naka turo sa table..

"Oh hi Raven!. Do you owned this seat?. I'm sorry Mamaya nalang sieggy!."
Biglang sabi nung babae.

Sorry hindi ko pa kasi alam mga pangalan nila.