Secret Life / Harry Potter

/De nieuwe professor\

De volgende dag huppelde ik met Lily naar Defence against the Dark Arts. 

De les was erg saai. We kregen het van professor Merrythought. Ik hoopte dat ze snel zou stoppen. 

Lily daarentegen vond het heel erg interessant. Maar ik kreeg het gevoel of ze dat bij alles had. 

En daar kreeg ik gelijk ik. 

Na Herbology en History of Magic wist ik het zeker. 

Lily was echt overal goed in en en vond alles leuk. Ik vond Herbology wel leuk, maar bij History of Magic viel ik in slaap. 

Lily was de enige die wakker bleef. Echt waar, hoe kunnen ze dat vak zo slecht geven?

Ik liep samen met Sirius en James naar de Library. Ze hadden nog steeds roze haar. 'Scarleeeettt' begon Sirius. Ik kapte hem af. 'Nee Sirius, ik ga jullie haar niet normaal maken, ik vind het wel leuk zo' zei ik. Hij zuchtte geïrriteerd.

Op dat moment kreeg hij een idee. Ik zag het, zijn ogen begonnen te fonkelen. 'Dan ga ik je 24/7 volgen' zei hij. Ik knikte kil en liep naar de meisjes-wc. Zoals beloofd volgde Sirius me op de voet. 

Toen ik de meisjes-wc in liep twijfelde Sirius even maar liep toch naar binnen. 'Meen je dit Scarlett?' vroeg hij met een zeurderig ondertoontje. 'Ja' zei ik kortaf. Hij zuchtte diep. Ik liep een hokje dicht en deed hem achter me dicht. 

'Kom je er nog uit?' vroeg Sirius na 5 minuten. Niet beseffend dat ik mezelf gecamoufleerd had en nu achter hem stond. 

Ik liep naar het hokje en zei: 'BIJNA!'. Hij leek niet te merken dat ik er niet in stond. 'Je bent niet aan het plassen hè?' zei hij na tien seconden. Ik grinnikte. 'Nee Siri, inderdaad. Ik sta naast je' fluisterde ik zijn oor terwijl ik mijn kameleon-spreuk ophief. 

Hij gilde luid. Zo luid professor Merrythought naar binnen kwam stormen. 'Wat doet u hier meneer Black?' vroeg ze verbaasd met een strenge ondertoon. Ik keek hem grijnzend. Hij keek smekend aan. 'Het is mijn schuld professor' zei ik terwijl ik me omdraaide. 'Ik maakte hem blind met een spreuk voor de grap en zette hem hier neer. Hij schrok' zei ik. 

Professor Merrythought keek me streng aan. '10 punten van Gryffindor voor onverantwoordelijk gedrag mevrouw Rose, en 1 punt erbij voor de perfect uitgevoerde spreuk' zei ze voor ze weg liep. Ik keerde Sirius de rug zonder ook maar iets te zeggen en liep naar de Great Hall. 

Daar zat iedereen stil en zenuwachtig te kijken naar professor Dippet. Maar toen ik goed keek zag ik dat het niet Dippet was, maar Dumbledore. 

Ik ging verbaasd naast Lily en Remus zitten. Sirius kwam achter me aan gerent. Hij kwam naar me toe en wou me bedanken maar Dumbledore onderbrak. 

'Jullie vragen je vast af wat ik hier doe, op de plaatst van professor Dippet. Tot ons grote verdriet moeten we mededelen dat professor vanmiddag toen hij naar Hogsmeade ging, is vermoord door Death-eaters. We hebben met de leraren besloten dat ik het nieuwe schoolhoofd word. 

Maar voor nu, 2 minuten stilte voor professor Dippet' zei hij. 

Toen hij de woorden uitsprak voelde ik dat ik lijkbleek werd.

Mijn vader had weer toegeslagen.

Sirius schudde me even door elkaar. Ik keek hem dankbaar aan en hij glimlachte. Ik keek naar Dumbledore die toevallig -hoewel ik niet weet of het echt toevallig was- naar mij keek. Ik glimlachte zwak. Hij deed hetzelfde. Even later stond Dumbledore weer op en schraapte hij zijn keel.

'Maar goed, vanwege de omstandigheden hebben we een nieuwe Charms professor gevonden. Minerva gaat mijn taak als Transfiguration leraar op zich nemen' zei hij. 'Ik stel jullie voor aan onze nieuwe professor Charms. Professor Wilkes!'. 

Ik voelde dat mijn hart stopte met kloppen. Ik voelde hoe het zweet me uitbrak en dat ik compleet wit werd. Ademen kon ik op dit moment niet. 

Wilkes was een death-eater.

Eentje die ik heb moeten martelen. 

Sommige leerlingen begonnen met klappen. Behalve Lily en Remus. Die keken me bezorgd aan. Lily raakte me aan maar trok haar hand direct weg. 'Wow, je bent bloedheet' zei ze. Ik voelde mijn ogen groot worden. 

Níet nu.

Ik sprong zonder pardon weg en rende naar de toilet van Moaning Myrtle. Ik keek of iemand me achtervolgde, wat gelukkig niet zo was. 

Ik rende verder tot ik bij de opening van de Chamber was. Moaning Myrtle kwam aanvliegen. 'Wat ga je doen?' sneerde ze. 'Het eten is nog niet afgelopen!'. Ik keerde me naar haar om. 

Ze schrok en vloog een stukje achteruit. 'Waarom zijn je ogen rood?' zei ze. Ik schrok. Het ging bijna gebeuren. 

'Imperio' zei ik terwijl in met mijn stok naar Myrtle wees. Het werkte gelukkig. 'Oke, jij gaat je niks herinneren. Jij ziet mij niet. Zul je nooit doen. Je hoort me ook niet. Voor jou besta ik niet' zei ik. Myrtle knikte. Ik hief de betovering op en wachtte haar reactie op. Ze knipperde een keer en schudde haar hoofd. 'Ik ben altijd zo alleen' jammerde ze. Ik zuchtte diep. Myrtle leek niks te merken. Ik keek naar de ingang en siste: 'Open'. De poort ging open en ik zag Myrtle verbaasd kijken. 'Ik krijg ook nog hallucinaties!' gilde ze. Ik rolde met mijn ogen en wou iets zeggen, tot ik bedacht dat ze me toch niet zou horen. Ik haalde mijn schouders op en sprong in het gat dat verschenen was. Ik viel op de botten die beneden lagen. Ik negeerde ze en liep door. Ik opende de tweede deur door weer 'Open' te sissen. 

De deur openende en ik liep naar binnen. Ik toverde een paar vogels die ik uit frustratie doodde. Maar deze moord voelde niet gewoon. Een hele schok ging door mijn lichaam. Ik keek naar mijn armband die nu op de grond lach. Ik pakte het op en toen ik het raakte zag ik mezelf. Ik keek er vreemd naar.

Toen kwam ik tot een conclusie. Ik had een Horcrux gecreëerd. Ik toverde een spiegel en zag -tot mijn grote opluchting- dat mijn ogen niet meer rood waren. Ik was bijna Voldemort geworden. 

Ja, dat gebeurd. 

Voor de zekerheid had mijn vader van mij een Horcrux gemaakt. Vreselijk vond ik het, steeds maar zo in verboden met mijn vader zijn. Maar het moest, als mijn vader dan maar niet zou sterven. 

Ik zuchtte nog een keer diep en liep naar boven. Ik liep het gat uit en deed van de deur van de wc open. Daar zag ik tot mijn verbazing Dumbledore wachten. 'Ik verwachtte u al mevrouw Rose, komt u even mee. De nieuwe professor en ik willen u even spreken'.