DANGEROUS SERIES:Επικίνδυνοι Απαγωγείς (rewritten)

Part 9

Πάνω ο Billy Unger ως Andrew :)

Maddie's POV:

Δεν ήξερα πόσο καιρό βρισκόμουν σε αυτό το σκοτεινό δωμάτιο. Ευτυχώς που με λυπήθηκαν αρκετά ώστε να με λύσουν από τα δεσμά μου και να μου δώσουν κάτι να φάω και να πιώ. Καθημερινά έρχονταν να με ελέγξουν διαφορετικά άτομα προς το παρών είχα μετρήσει έξι. Κάποιοι από αυτούς ήταν πολύ ευγενικοί μαζί μου και απορούσα πως αυτοί οι τύποι μπορούσαν να είναι εγκληματίες , άλλοι πάλι με μισούσαν και ήθελαν να με βλέπουν να υποφέρω. Με χτυπούσαν, μου ασκούσαν λεκτική και ψυχολογική βία. Πολλές φορές έσπαγα μπροστά τους και εκείνοι λάτρευαν να με βλέπουν να κλαίω και να παρακαλάω για έλεος. Ήταν πραγματικοί σαδιστές.

Στο σώμα μου είχα παντού πληγές, μώλωπες, μελανιές συν ένα σπασμένο κόκκαλο. Ακόμα θυμάμαι τον ανατριχιαστικό ήχο μου έκανε το κόκκαλο του χεριού μου καθώς το σπάγανε, το πόνο που ένιωσα μετά μέχρι να λιποθυμήσω. Ο Michael, ο Brandon και ο Mark το βρήκαν διασκεδαστικό να με χτυπήσουν και ακόμα να χρησιμοποιήσουν κάποια από τα εργαλεία βασανισμού που κρέμονταν στο τοίχο. Για κάποιο περίεργο λόγω με έβγαλαν κάποιες φωτογραφίες κάτι μου με παραξένεψε στην αρχή. Γιατί θέλουν φωτογραφίες με εμένα έτσι, είχα αναρωτηθεί και μετά έδωσα την απάντηση ίσως για να βλέπουν τι μου έκαναν. Μετά όμως σκέφτηκα πως ίσως τις έδιναν στην οικογένεια μου κάτι που μου προκαλούσε αηδία.

Οι μοναδικοί που μου έδιναν ίσως ένα δείγμα ανθρωπιάς εδώ μέσα ήταν ο James και ο Andrew.Δυο πολύ γλυκά αγόρια που δεν θα έπρεπε καν να είναι εδώ πέρα. Μου συμπαραστεκόταν όσο μπορούσαν, μου έφερναν περισσότερο φαγητό και νερό όταν δεν τους έβλεπε κανένας. Όταν όμως και οι έξι μαζευόταν αναγκαστικά με χτύπαγαν, με έβριζαν. Έβλεπα στα μάτια τους πόσο το μισούσαν αυτό, πόσο ήθελαν να σταματήσουν αλλά δεν μπορούσαν γιατί θα υπήρχαν συνέπειες για αυτούς αν υπήρχε και η παραμικρή ιδέα πως με βοηθούσαν. Το καταλάβαινα για αυτό όταν έρχονταν μετά από το ξύλο που μου έδιναν τους συγχωρούσα.

Τον μοναδικό που δεν είχα ακόμα δει μια εβδομάδα που ήμουν εδώ ήταν ο αρχηγός τους. Συνέχεια άκουγα για αυτόν αλλά ποτέ δεν τον είδα. Μια μέρα ρώτησα τον Andrew και μου είπε πως βρίσκεται έξω από την πόλη για δουλειά. Για να πω την αλήθεια ήμουν πολύ περίεργη να τον δω. Συνέχεια αναρωτιόμουν πως ήταν νέος, ψηλός, σαδιστής, όμορφος, σκληρός, είχε ευαίσθητη πλευρά; Γιατί με ήθελε, τι το ιδιαίτερο είχα, μόλις έπαιρνε αυτό που ήθελε θα με σκότωνε ή θα με άφηνε να φύγω;