✔WE ARE HAPPY "TOGETHER" [2.Kitap] (KİM TAEHYUNG)

1♥

1 yıl sonra

Koca bir dönem bitmişti, ben okuldan mezun olmuş ve üniversiteyi kazanmıştım.

Saçlarım uzamıştı, annemden kalan maaşımla yeni bir telefon almıştım. Evimin şeklini değiştirmiştim ,en sevdiğim koltuğumu artık cam kenarına almıştım ve perdeleri ardına kadar açıp dışarıyı seyretmeyi sever olmuştum. Yoongi de vardı ,ailesi bana yardım ediyordu ve beni hiç yalnız bırakmıyorlardı.

Hayatımda birçok şey değişsede, değişmeyen tek şey sana karşı olan hislerimdi.

Yaşadığını biliyordum ama artık ben yaşıyor muydum onu bilmiyordum.

Seni özlüyordum Taehyung..

Her gün bakmaktan doyamadığım yüzünü , duyunca huzur bulduğum kokunu, burnunun üzerindeki beni , gülüşünü seni sen yapan herşeyini özlüyordum.

En önemlisi yanımda olmanı ve bana kendimi tamamlanmış hissettirdiğin o zamanları özlüyordum.

Şimdi bana mutluluk ne kadar uzak geliyor. Halbuki ben hep birlikte mutlu oluruz diye düşünmüştüm.

Şimdi gülümsemelerimin sebebi bana seni hatırlatan ufak anılar

Keşke..

Gülümsemelerimin nedeni hep sen olsan,hep senin güzel yüzüne bakarak gülümseyebilsem.

Seni çok özledim lütfen gel artık"

Son satırını yazıp derin bir nefes verdikten sonra kalemini usulca defterinin yanına yerleştirip defterinin kapağını kapattı. Oturduğu sandalyeden ayaklanıp odasından çıktı.

Yoongi ona bakarken yanına geçip oturdu. Yoongi ona dönüp

"Sana bir haberim var" dediğinde kaşlarını çatıp ona baktı. Yoongi'yi tanırdı kötü bir haber olduğu belliydi.

"Ama nasıl söylesem.."

"Uzatmada söyle Yoongi"

Yoongi başını sallayıp avuç içlerini birbirine sürterken

"Taehyung! " dedi ve bir nefes aldı. Sunah'nın kalbi çoktan heyecanla çarpmaya başlamıştı.

"Yoongi o iyi değil mi? Yoksa onu gördün mü? "

"Hayır görmedim ama... bir kaç gün önce beni aradı"

"Ve sen bunu bana söylemedin!"

"İstedim ama kendimde o cesareti bulamadım"

"Ne dedi peki?" Diye sordu heyecanla Sunah. Adeta gözlerinin içi hayat bulmuştu bir anda.

"Taehyung, evlenmiş Sunah!"

Yoonginin söylediği cümle karşısında şaşkınlıkla ona bakarken hissettiği acıyla gözleri dolmuştu.

Gözlerindeki hayat ışığı bir anda sönmüştü.