Dear Diary

Day Four

Heto ka nanaman, kumakatok saking pintuan muling naghahanap ng makakausap.

At heto naman ako, nakikinig sa mga kwento mong paulit-ulit lang, nag titiis kahit nasasaktan

Ewan kung bakit ba hindi ka pa nadadala, hindi ba't kailan lang ng ika'y iwanan niya

At ewan ko nga sayo, parang bale wala ang puso ko ano nga bang meron siya na saakin ay hindi mo makita

KUNG AKO NALANG SANA ANG YONG MINAHAL HINDI KA NA MULING MAG IISA

KUNG AKO NALANG SANA ANG IYONG MINAHAL HINDI KA NA MULING LULUHA PA

HINDI KA NA MANGANGAILANGAN PANG HUMANAP NG IBA

NARITO AG PUSO KO, NAG HIHITAY LAMANG SAYO

Heto parin ako, umaasa ang puso mo, baka sakali pang ito'y bag bago

narito lang ako, kasama mo buong buhay mo ang kulang nalang, mahalin mo rin akong lubusan

KUNG AKO NALANG SANA ANG YONG MINAHAL HINDI KA NA MULING MAG IISA

KUNG AKO NALANG SANA ANG IYONG MINAHAL HINDI KA NA MULING LULUHA PA

HINDI KA NA MANGANGAILANGAN PANG HUMANAP NG IBA

NARITO AG PUSO KO, NAG HIHITAY LAMANG SAYO

yan diary!! yan ang soundtrip ng buhay ko sa ngayon. saktong sakto saakin. tinamaan talaga ako. kulang nalang yung part na "hindi ba't kailan lang ng ika'y iwanan niya" sana nga. sorry. hindi naman sa pagiging masama noh. eh, wala akong magagawa kung gusto ko siya e. haha. nanaginip pala ako kagabi na nalaman na niyang may gusto ako sakanya. pero, bakit ako natatakot kung panaginip lang pala yun? pero, baka kasi sign na yun na malalaman na niya. tsk.

pumasok na ako sa school. pasukan nanaman. pero, takot na takot parin akong magpakita sakanya kahit alam na alam kong panaginip lang yon.

"Gale!"

gulat na gulat akong lumingon sa likod ko.

hay!! relieved!! best friend ko lang pala.

"ui bakit??"

"wala lang. masamang tawagin ka? mag papaworld war na ba ulit?"

"vice ganda? vice ganda?"

"hahahaha namiss kita"

"ako din. kayla. nga pala. ang dami kong kwento sayo!!! halika mahaba-habang kwento to haha. :D"

syempre kinwento ko sakanya lahat at syempre ang unang reaksyon ni Kayla ay "weeeeeeeeeeeh?? hiiiindi ngaaaaa??? maniwalaaaaaaaa???"

hahaa. ganyan yan si Kayla. sarcastic at parang vice ganda parati. hahaha. asar nga minsan pero okay lang, masaya naman.

naghiwalay na kami ni Kayla dahil may volleyball practice sila kaya dumerecho nalang ako sa music room.

ako lang mag-isa dun pero mga ilang saglit may biglang pumasok

tinitignan ko lang siya. lalaki siya at nakikita ko na siya minsan

"ay! sorry. may tao pala. sorry'

"ay hindi ok lang"

bigla siyang umupo na sa upuan at nagtugtog ng gitara. ang galing niya. nakaka-amaze.

pagtapos ng tugtog niya, pumalakpak ako. tumingin siya saakin at ngumiti

"hi ako nga pala si Francis. Napapansin ko lagi kang nandito sa music room. eh, palagi din ako dinto pero hindi lang tayo nag kakasabay"

"aahh Gale nga pala. ang galing mo naman tumugtog."

"thanks. nice to meet you. coincidence lang talaga na nagkita tayo ngayon. minsan pag gusto ko pumunta dito nandito ka kaya ayokong pumasok muka kasing may ginagawa kang private e."

"ay ganun ba? hehee. mukhang mahilig ka sa music noh?"

"oo. sobra. ikaw din siguro kaya ka nandito palagi"

"uh.. oo mahilig. mahilig makinig pero hindi naman ako tumutugtog. gusto ko nga minsan matuto dahil lagi ko silang nakikita diyan e. pero, paano naman? wala naman magtuturo"

"haha. eh, anong tawag mo saakin?"

"haha huh?"

"tuturuan kita!"

"ay sige wag na okay lang kakahiya naman"

"sige na!! pero, kung hindi ka pala natugtog, anong ginagawa mo dito?"

"wala. nag mumuni-muni. nag susulat sa diary. tumatambay"

"aahh.. halika na. turuan na kita"

"haha geh na nga salamat"

tinuruan niya ako mag gitara at nakakaadik!! ang galing niya magturo at naiintindihan ko talaga. napaisip ako na kung natuto ako, baka tutugtugan ko si James at magcocompose ako ng kanta para sakanya. haha.

lumabas na kami sa music room. medyo may alam na ako. bibili na nga ako ng gitara! pero, next month pag nakuha ko na ulit allowance ko. kasi nawala na lahat dahil kay James. pero, it was all worth it.

"thank you ulit Francis ha? ang dami kong natutunan"

"weh? meron nga ba?"

"haha oo naman. thanks"

"sige see you. ngayon, kung nakita kitang papasok ulit diyan, hindi na ako mahihiyang pumasok din kasi magkakilala na tayo, right?"

"oo naman. pumasok ka lang diyan. haha :D"

"haha sige bye"

"bye"

..

..

I headed to my classroom at wala pang teacher. Umupo na ako and I took the chance para mag sulat ulit sa diary ko. When I was about to get it from my bag, hindi ko siya makita. Nilabas ko lahat ng laman ng bag ko, but it wasn't there. Kinabahan ako bigla. Baka naman naiwan ko sa house? Pero, hindi lagi ko siyang dala-dala e. alam ko yon kasi lagi siyang nasa bag ko!!!

After class, chineck ko yung music room kung nandon siya. pero, guess what?? WALA!!!!!

OOOO MYYYYY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! I'm freaking out!!!!!!! paano kung may makabasa? paano kung makadating ito kay James? paano kung malaman niya? paano kung totoo nga yung panaginip ko???????????!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

kabang kaba na talaga ako!!!!!!!!!! ano na gagawin ko???!!!!!!!!!!!!!!!!!

HHHHHHHHHHHHEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEELLLLLLLLLLLLLLPPPPPPPPPPPPPPPPPP!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"ui!!! ui!!! Gaaaaale!!! gale!! GALE!!!"

"AY!! bakit???"

"ano ka ba??  bat ka ba natutulog dito sa music room?"

"FRANCIS??!!!"

"oo nga ako nga"

"nako!!!! may nakita ka bang notebook dito sa room na to??"

"huh???? anong itsura???"

"uuhh. uh.. color red siya. medyo makintab, nakalagay 'Welcome to my life' ano?? meron ba?"

"huh? ano yon? wala!"

"ha?! wala???? nakoooooooooooo"

"bakit? ano ba yon?"

"diary ko yon!!!!!"

"TSK TSK sorry wala e"

PATAY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!