Qaranlığın Sonundaki İşıq

Həyatımı dəyişən o gecə.

Salam mənim adım Səmadır. Mənim 19 yaşım var. Daha doğrusu Avqustun 8-i olacaq. Ailəmizdə məndən başqa bir bacım var. Mən çox sevinirəmki ailəm var. Anamla atamda mehribandılar.

Atam anamın sözünü iki eləmirəm. Həmişə anamın qayğısına qalır. Anam ən çox məni çox istiyir. Çünki mən onun ilk göz ağrısıyam. Nərgizidə çox istiyir. O məndən 2 yaş balacadır.

Bu gün Nərgizin ad günüdür deyə hamı ordan ora qaçır. Evimizin həyətində keçirəcəyik. Ha demək yadımdan çıxıb bu arada imkanlıyıq :D

Maşınıma mindim və Nərgizə ən xoşlayacağı hədiyyəni almağa getdim. Təbiki don ayaqqabı və makyaj seti alacaqdım. Qırmızı işıq yandı. Məndə dayandım.

Birdın nəsə oldu və maşınım silkələndi. Tez düşüb baxdım. Biraz arxa tərəfi əzilmişti. Maşınıma vuran adamda öz maşınından düştü və yanıma gəldi.

-Ayda xanım diqqətli olunda. Bu əziyin pulunu siz ödəyəcəksiniz.

-Nə? siz mənə vurdunuz sizdə ödəyəcəksiniz. Bu qədər dedim və maşınıma minib o yerdən uzaqlaşdım.

Keyfimi pozmadım və hədiyyəni almağa gettim. Nərgizin ən xoşladığı rəng mavi idi idi. O rəngdə don axtarmağa başladım.
Ama burda yox idi istədiyim don. Axırki tapdım. Mağazadan çıxdım.

Saat 7 idi. Başlamışdı parti. Tez evə sürdüm. Bir dəfəlik həyətə girdim. Tortu kəsəcəkdilərki qışqırdı.

-Mənsiz tort kəsmək olmaz dedim. Qaça qaça yanlarına getdim.

Nərgizi möhkəm qucaqladım. Yanağından öpüp hədiyyəsini verdim. Bıçağı əlin aldı və tortu kəsdi. Kəsən kimi səmaya fişəng attılar.

Birdən nəsə yandığını gördük. Biz yanan yerə getdik. Alov dahada gücləndi. Diqqətlə baxanda alovun içində anamı gördüm.

-Anaaaa alovun içindəki anamdı. Yalvarıram kömək edin söndürün onu deyə ağlamağa başladım. Ora getmək istədim ama məni tutdular.

Nərgiz yerə yıxıldı. Nərgizin yanına qaçdım. Nəfəs ala bilmirdi. Nə qədər çalışsada nəfəs ala bilmirdi. Təcili tibbi yardıma zəng ettilər. Axırda gəlmişti təcili tibbi yardım.

Birinə Nərgizi o birisinə isə Anamı qoydular. Məndə öz maşınıma minib təcili tibbi yardımın arxasınca sürdüm.
Axırki çata bildik xəstəxanaya.

Anamla Nərgizi əməliyyat edirdilər. 2 saat sonra həkim çıxdı.

-Nərgiz xanımın heç bir şeyi yoxdur. Sadəcə o anda şok keçirib. Firuzə xanım üçün əlimizdən gələni ettik ama həyata qaytara bilmədik. Allah Rəhmət eləsin. Allah səbr versin dedi və getti.

Mən hələdə həkimin öldü deməyinin şokundaydım. Necə ola bilərdi. Axı anam bizə sizi bıraxmayacam demişti. Axı o hələ məni tam böyük qadın edəcəkdi. Mən evlənəcəktim. Uşağım olacaqdı. O nəvəsini mənə verməyəcəkti. Özü böyüdəcəkti. Bütün xəyallarım puç oldu.

Nərgizi xəstəxanadan çıxartdıq. Ona olanları danışdım. Oda mənim kimi ağlamıştı. Gecə boyu bir-birimizi qucaqlayıb ağlamıştıq.

Səhər günəşin şuaları üzümə düşməsiylə oyandım. Üstümü geyindim. Bu gün anamı dəfn edəcəktik. Gözümdən bir yaş mən istəmədən axdı.

Aşağıya endim. Nərgiz və atamda divana oturmuştular. Atamın gözləri qırmızı idi. Nərgizin gözləri isə mənimki kimi şişmişti.

Axırki evdən çıxdıq. Qəbrsanlığa gettik. Dualar oxundu. Halallıq alındı sonra anamı dəfn ettik. Onun o gözəl üzünü torpağa əmanət ettik.

Maşınıma binib evə sürdüm. Nərgizdə atamla gəlirdi. Evə çattım. İçəri girdim bə otağıma çıxdım. Qabını bağladım. Üstümdəkiləri çıxardıb duş qəbul ettim. Sonra otağıma girib rahat bir şeylər geyindim.

Yatağıma yattım. Fikirləşməyə başladım. Bəlkə həyat mənə artıq böyüməyimi öyrədir. İnsanları tanımağı. Həyata fərqli gözlə baxmağı. Olğun olmağı. BunLarı fikirləşərkən artıq yuxum gəlmişdi. Məndə gözlərimi yumub yattım.

***************************************************************

2 həftə sonra

Artıq atam 2 həftədir evə gəlmirdi. Telefonuna zəng edirdik açmırdı. Məndə hər səhər elədiyim kimi üstümü geyindim. Anamın məzarına getmək üçün evdən çıxdım. Maşınıma mindim.

Məzarına gəldiyimdə torpağı üzərinə toxum əkməyə başladım. Sonrada torpağı suladım. Dua oxuduqdan sonra maşınıma minib sahilə sürdüm. Biraz orda gezdim qumun üstündə. Ayaqqabılarımı çıxartmıştım.

Artıq günəş batırdı. Ayağım son dəfə dənizin suyuna batırıb çıxardım. Sonra ayaqqabılarımı geyindim. Maşınıma minib evə sürdüm.

Evə girəndə mətbəxə gettim. İsti şokolad bişirdim. Sonra stəkan götürüb içinə tökdüm. Stəkanı əlimə alıb mətbəxdən çıxdım. Elə o anda qapı açıldı atam içəri girdi.

Gedib onu qucaqladım. O məndən ayrıldı.

-Səma Nərgizi get çağır sizə bir şey deyəcəm.

-Yaxşı.

Yuxarı çıxdım Nərgizin otağına. İçəri girdiyimdə telefonla məşğul idi.

-Nərgiz ata bizi çağırır nəsə deyəcəkmiş.

-Yaxşı gəlirəm dedi. Stəkan hələdə əlimdə qalmıştı.

Biz bir yerdə aşağıya düştük. Atam hələdə qapının ağzında durmuştu.

Biz gələndə atam nir dəfəlik söhbətə girdi.

-Baxın qızlar sizində içiniz yanır. Yaranız yenidir. Mən daha bu acıya dayana bilmədim. Sizədə bunu demək üçün gəlmişdim.
Maria gəl. Baxım bu mənim yoldaşımdır. Maria Bunlar mənim qızlarımdır Nərgiz və Sə... sözünü kəstim.

-Məni heç kimə tanıtma. Sən haranın nəyisənsə rəddol get evimizdən dedim.

-Səma sus. Deyəcəklərim hələ bitmədi dedi.

Görəsən hələ nə deyəcəktiki. Demədiyi şey qalmadı məncə.

-Buda sizin qardaşınız Anar gəl dedi.

-Hələ qardaşımızda var nə vaxt harda peydahladınız görəsən?!

Qapını açıb içəri bir oğlan girdi. Bu oydu ola bilməz.

-Sən?!

-Ana mən bacılarımı çox sevdim. Əsasda SƏMANI. Adımı vurğulayaraq demişti.

Başım fırlandı. Pilləkənlərdən otağıma çıxırdımki birdə yerə düştüm. Ən son eşitdiyim Nərgizin dediyi sözlər oldu.

-Səma səndə məni tərk etmə!!!