Salamat [One Shot]

"Oy kasi akin na yan!"

"Eh! Kulang pa to sakin eh. Bili ka nalang." Sabi ko.

"Gusto ko yung sayo."

"Ah basta! Gusto ko yung oreo eh. Hmp!"

Ang kimukuha lang naman ng oreo ko si Christian. Best friend ko. Actually, Mahal ko na talaga siya. Matagal na. Di nya pa alam ngayon.

"Sige na nga." Sabay akbay nya sakin. Kinilig naman ako dun. Hihi.

"Chris, may sasabihin sana ako." Eto na. Mag coconfess na ako. Hay hirap pala ng ganito.

"Sige. Ano ba yun Sab?."

"Ahm, ano kasi eh...." eto na. Eto na talaga. Humugot ako ng malalim at sinabi na ang mga katagang matagal ko ng gustong sabihin sakanya. "Kasi Chris....mahal na kita."

Omygad. Dapat pala hindi nalang ako umamin. Baka mamaya hindi niya matatanggap. Or kaya mawala kung ano yung meron kami. Hay dapat pala di nalang ako umamin. Mas gusto ko nalang na itago 'tong feelings ko kaysa mawala kung ano yung meron kami ngayon. Ang pagkakaibigan na nga lang ang meron ako sa kanya, mawawala pa.

"Hey. Okay lang. Wag kang mahiya." Then he chuckled. "May amiinin din ako. Mahal na rin kita."
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Hoy! Di ka na nag react dyan!"

Wuala! Nabingi ata ako nun!

"H-ha? Ano ulit sinabi mo?"

"Sabi ko Mahal kita!"

Teka, processing pa rin ako eh. Baka may bingi na siguro ako. Nako di ako naglinis ng tenga kagabi! Tama tama! Isa lamang tong panagi---

"Oy Sab! Ano yun lang sasabihin mo? Pagtapos Kong sabihin na Mahal ki--"

Di ko na tinuloy ang sinabi niya at niyakap ko siya. Shucks naluluha ako. Tears of joy ba to haha. Di pa rin ako makapaniwala.

"Oy Sab wag ka ngang umiyak! Baka sabihin nila ako nagpapaiyak sayo."

"Ikaw naman talaga eh." Sabay tawa ko kahit umiiyak pa rin ako.

"Aba't! Kaw talagang babae ka!"

"Ikaw yung dahilan kung bakit ako umiiyak. Hindi dahil sa sakit, kung di dahil sa saya. Masaya ako, Chris. Sobrang saya. Salamat ha. Salamat." At dun na talaga ako tuluyang napaiyak.

"Ay nako, halika ka nga dito." Sabay yakap niya sakin. Ang sarap sa pakiramdam na nasa mga bisig ka niya. I feel I'm secured in his arms. Ang sarap ng ganitong feeling. Sana hindi na to matapos.

Simula nun, naging sweet na kami sa isa't Isa. We do holding hands, and cuddle. Siya rin ang naging first kiss ko.

The past days na magkasama kami, sobrang saya. Araw araw asaran, kulitan, at syempre harutan. Sobrang inlove na talaga ako sa lalaking 'to.

But something came up. Ililipat na daw ako ng school.

"Ma! Sige na. Dun nalang ulit ako sa school ko!"

"Hindi! Lilipat ka!

"Pero bakit pa Ma? Okay naman ako sa school na yun ah? Bat mo pa ko ililipat?"

"Basta lilipat ka!"

"But Ma, ayoko ng---"

"Aba't! Basta lilipat ka!" Sabay alis ni mama.

"Da, pls ayoko lumipat." Pagmamakaawa ko Kay daddy.

"Sorry 'nak. Wala akong magagawa. "

At wala na Kong nagawa kundi pumunta sa kwarto at umiyak ng umiyak. Binuhos ko lahat ng sakit, na nararamdaman ko. Buong buhay ko, lagi nalang akong sumusunod sa mga utos ni mama. Ni isang hiling ko, walang ginawa si mama kundi ang tumanggi sa gusto ko. Di ko ba deserve na sumaya?