Ο χειρότερος Εχθρός μου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Από σήμερα ξεκινά μια νέα χρονιά βασανιστηρίων και ανώφελων υποχρεώσεων.

Μισώ το σχολείο...

Καινούργια χρονιά, μία επιπλέον χρονιά κοροϊδίας από τα αστέρια της τάξης. Τους δίνετε η τρομερή ευκαιρία να μου υπενθυμίσουν ακόμη μία φορά το πόσο ανεπιθύμητη είμαι.

Αυτό και μόνο αυτό είναι το σχολείο για μένα, ένα κολαστήριο. Κάθε μεμονωμένη χρονιά είναι ίδια και χειρότερη από τις άλλες... Βρίσκομαι εγκλωβισμένη σε έναν ατέρμονο, φαύλο κύκλο, ο οποίος είναι περιτριγυρισμένος από συμβάντα ίδια και παρόμοια με όλα όσα έχω ήδη ζήσει. Τίποτα δεν αλλάζει, τίποτα δεν ξεφεύγει από τη πορεία και το σχεδιάγραμμα αυτού του καταραμένου κύκλου...

Και βρίσκομαι εγώ εκεί, στο κέντρο της ίδιας μου της δυστυχίας, να αγωνιώ για την λυτρωτική στιγμή, εκείνη τη στιγμή που θα κλείσω τα δέκατα όγδοα γενέθλιά μου και θα πάρω επιτέλους στα χέρια μου το πολυπόθητο κλειδί της σωτηρίας μου.

Για κακή μου τύχη όμως, αυτό θα γίνει σε τρία ολόκληρα χρόνια... Φέτος ξεκινάω τη 1η Λυκείου.

Είμαι απαισιόδοξη, ναι, σε σημείο αηδίας θα έλεγε κανείς. Δεν έχω όμως ούτε το κουράγιο μα ούτε και τη θέληση για να αλλάξω νοοτροπία. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να πείσω τον εαυτό μου για κάτι διαφορετικό καθώς φέτος έχουν έρθει καινούργιοι... Έγιναν διπλάσιοι...

Προσπάθησα όμως, τουλάχιστον για τη στιγμή εκείνη, να διώξω από το μυαλό μου όλη αυτή τη κατήφεια, αφήνοντας παράλληλα το βλέμμα μου να χαθεί στο άπειρο.

Έχουν μαζευτεί γνωστές και άγνωστες προς εμένα φιγούρες κάτω στην αυλή. Άτομα που έχω γνωρίσει είτε με τον καλό είτε με τον κακό τρόπο και άτομα που μάλλον βλέπω για πρώτη φορά στη ζωή μου. Όλοι αυτοί με κάνουν να νιώθω ένα τεράστιο αίσθημα αγοραφοβίας. Είναι τόσοι πολλοί που πιάνουν κάθε μήκος και πλάτος της αυλής, δημιουργώντας μία ασφυκτική λαοθάλασσα...

Τόσος πολύς κόσμος, κι εγώ κάθομαι εδώ πέρα μόνη, ψέλλισα αδύναμα μέσα στις σκέψεις μου και γέλασα γεμάτη σαρκασμό με αυτή μου την τραγική παρατήρηση.

Όχι πολύ ώρα αργότερα συνειδητοποίησα πως από εδώ που κάθομαι μπορώ να διακρίνω την Μπράντι... Κάποτε αυτή η κοπέλα ήταν η καλύτερή μου φίλη. Πλέον είναι η αρχηγός των μαζορετών και ίσως η πιο δυσάρεστη για μένα παρουσία.

Βλέπω πως γνώρισε ήδη τα νέα μέλη της ομάδας.

Όταν η Μπράντι είδε ότι κοίταζα προς το μέρος τους πήρε αμέσως εκείνη την γκριμάτσα ενόχλησης και χωρίς να χάσει χρόνο στρέφει ξανά τη προσοχή της προς τις υπόλοιπες, ψιθυρίζοντας εντελώς διακριτικά κάτι.