Tırnaklarımın arasında asılı sözlerin
Kanamış vicdanımı kaşımaktan yoruluyorum her gece..
Kabuk tutmasına izin vermeden hayallerimin
Kanatmak hoşuma gitmiyor aslında pembe panjurlu evimi..
Ve doğmamış çocuklarımı öldürüyorum öfkeli bakışlarında
Boğulmak zor bu azgın denizde ; içimin yağmuruna alışmışım yıllardır..
Aylardır uyumamışım
sarılmışım kokunu bıraktığın yastığa
Fotoğraflarınla bayramlaşmışım ..
Sen benim koca çınarım , dayanağım , sevdam
ve sen en öfkeli hesaplaşmalarım ...
sen bozgunum , kaçanım
gülüşüne benzin döküp yaktığım...
Bit...
