Yazar; blehmeh
Çevirenler; SeKaism & diremaniacs
Chanyeol kendine gelip odaya geri döndüğünde Baekhyun'dan kaçmaya çalışıyordu ama Baekhyun sanki hiç öyle bir şey yaşanmamış gibi davranıyordu.
Baekhyun ortalıkta fazla görünmüyordu, sadece bazı zamanlar gecenin ortasında bir şeyler almak için veya uyumak için geliyordu, ama ertesi gün Chanyeol uyandığında Baekhyun yine gitmiş oluyordu. Chanyeol Baekhyun'a neler olduğunu bilmiyordu ve kalbinde bu korkunç hisler yer edinmeye devam ediyordu.
Herkes onun bir şeyi olduğunu anlamışa benziyordu ama ne zaman ona yaklaşıp sorunun ne olduğunu sorsalar Chanyeol onları başından savıyordu. Daha doğrusu, onları kendinden uzaklaştırıyordu. İstediğinden değildi ya da bunu bile bile yapmıyordu, yapıyordu çünkü kendisinin bir şeyi olmadığını biliyordu.
"Chanyeol, bence biraz yardım alabilirsin." Dedi Kris bir gün. Chanyeol zar zor Kris'in artık Joonmyun'u takip etmediğini fark etmişti. Ama Kris'in Chanyeol'ün iyi olduğuna emin olmak için 'Joonmyun'a ara verdiğini' anlayamamıştı.
"Yardıma ihtiyacım yok." Chanyeol Diş Doktorluğu ders kitabını okumaya devam ederken basitçe cevaplamıştı. Bütün kitabı okuyuşunun yedinci seferiydi bu. "İyiyim ben. Joonmyun'la falan git konuş."
"..." Kris iç çekti. Gerçekten endişeleniyordu çünkü Chanyeol ders kitabının bir bölümünü bile okumazdı ki bırakın yaklaşık iki haftada bütün kitabı yedi defa okusun... "Chanyeol-ah, ne oldu? Bana söyleyebileceğini biliyorsun, değil mi?"
"Biliyorum." Chanyeol robot gibi cevaplamıştı. "Teşekkürler, Kris. Orada olduğunu bilmek güzel." Daha sonra konuşmamış ve yaptığı işe devam etmişti.
Kyungsoo da onunla konuşmaya çalışmıştı ama sonuç yine aynıydı. Jongin de aynı şekilde konuşmaya çalışmıştı, tıpkı Chanyeol'ün Kyungsoo ile konuşması gibi yine yanıtsız bırakmıştı diğerini.
Velet Sehun bile bir şeylerin olduğunu anlamıştı ve şakalar yaparak Chanyeol'ü neşelendirmeye çalışmıştı, hatta Chanyeol'ün ona vurması için en küçük düşürücü şakalarını bile yapmıştı ama Chanyeol orada öylece oturmuş, yemeğine bakmış ve bir şey yapmamıştı.
"Baekhyun nasıl?" Kyungsoo bir gün Jongin'in odasında takılırken sormuştu. Son zamanlarda gerçekten fark etmeden bile olsa gittikçe yakınlaşmışlardı. Jongin iç çekti.
"Bilmiyorum. Artık ortalıkta çok nadir görünür oldu, sanırım tüm zamanını yeni arkadaşlar edinerek ve onlarla takılarak geçiriyor."
"Neden böyle yapıyor?"
"...Bunun bir hobisi olduğunu söylüyor." Diye cevapladı Jongin. "Bunu çok sık yapar, bu yüzden sanırım onun için çok fazla endişelenmiyorum." İkisi de bunu düşünürken sessizlik hakimdi odada. Kyungsoo Chanyeol'ü neşelendirmek için birçok yolu düşünmek istiyordu, çünkü neyin sorun olduğunu hala bulamamışlardı ama ağzını açmasına kalmadan Jongin kocamanca bir iç çekti.
"Gerçi bilmiyorum da." Demişti sonunda. "Bir şeyler... yanlışmış gibi hissediyorum. Baekhyun-hyung'da. Normal davranıyor, ama sadece... her zaman olduğundan daha fazla azmış gibi, sanırım... ama... bununla ilgili kötü bir his var içimde."
Kyungsoo buna nasıl cevap vereceğini bilmiyordu.
"Bu ... muhtemelen sadece bir his, değil mi?" diye sordu Jongin, kendini yatıştırmak için. Daha sonra kafasından attı bu düşünceyi ve zoraki bir şekilde Kyungsoo'ya gülümsedi. "Tamam, hadi Chanyeol'ü neşelendirmenin yollarını arayalım, ne dersin?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Faults in Byun Baekhyun
FanfictionBaekhyun ve Chanyeol birbirlerinden nefret eden kişiliklerdi. Yeni üniversite yılının başlamasıyla, aptalların amaçsızca gezmesiyle hormonlar uçmuş duygular batmıştı. Chanyeol bu yıl hayatta kalmak için dua ediyor, başından beri barizce aşık olduğu...