Adrien
Kızları dışarda kafalarına silahları dayamış polise bişeyler söylüyorlardı. En önemlisi marinette o adamların elindeydi. Bir şey yapmam lazımdı.
Marinette
Adam "son sözlerini söyle" dedikten sonra o anda zaman durdu benim için. Hayatım bir kaç dakikada önümden geçti. Gözlerim hala kapalıydı. Gözlerimi açtığımda etrafta sessizlik vardı. Ben beni vurmalarını beklerken onlar niye sessizdiler?
Gözlerimi hafifçe araladım. Herkes sessizdi. Ve bana değil arkama bakıyorlardı. Ve birden arkadan biri beni tutan adama vurmuştu galiba. Ben ellerim bağlı bir şekilde arkamı döndüğümde kara kedinin adamın boynuna atlamış silahı elinden almaya çalıştığını gördüm. Silah birden patladı ve...
Adrien
Adamın arkasından atlamıştım. Adam marinette'i bırakmış benimle uğraşıyordu. Silahı elinden almaya çalışırken silah birden patladı. Herkes o anda durmuştu. Kalbimde bir ağrı hissetim o anda. Kafamı yana doğru çevirdiğimde marinette kalbine yakın bir yerden vurulumuş nefes almaya çalışıyordu. Onu öyle görünce kendimi boşlukta hissettim. Adamdan ellerimi çektim ve öylce duruyordum. Silah hala adamdaydı ama umrumda değildi. Marinette derin derin nefes almaya başladı ve vurulduğu yeri tutup yere yığıldı. Zar zor konuşmaya çalışdım.
"M..marinette"
Bir elimi ona doğru uzatmış yanına koşarken arkamdan bir silah sesi daha patladı. Sırtımda bir acı hissettim. Nefesim birden kesildi ve dizlerimin üstüne düştüm. Bir süre sonra bende yere yığıldım.
Yazardan
Kara kedi'de marinette'de vurulmuştu. Alya hemen marinette'in yanına koştu.
"Marinette..marinette aç gözlerini lütfen "
Alya ağlıyordu. Aileside marinette'in yanındaydı. Marinette annesinin kucağındaydı hepsi ağlıyordu. Kara kedinin yanında sadece nino vardı. Polisler o sırada adamları yakalayıp arabaya bindirdiler. Bir süre sonra siren sesleri duyulmaya başladı. Çok kan kaybetmiş olan marinette ve kara kediyi iki ambulansla hastaneye götürdüler.
Hastaneye geldiklerinde sedyeyle ikisinide ameliyata aldılar. Marinette'in yolda bi kez kalbi durmuştu bile. Marinette'in ailesi ve sınıf arkadaşları hepsi ordaydı. Diğerlerine alya haber vermişti.
2 saat sonra kara kedinin doktoru ameliyattan çıktı.
"Ameliyat zor geçti. Hastanın durumu ise kritik şimdi yoğun bakıma alıcaz."
Kara kedinin doktoru gittikten sonra kara kediyi ameliyattan sedyeyle çıkarttılar. Diğerleri kara kedinin ćıkmasına sevinsede herkes aslında marinette'i bekliyordu.
1 saat sonra marinette'in doktoru ameliyattan çıktı.
"Ameliyat çok zor geçti. Hasta çok kan kaybetmiş. Elimizden geleni yaptık. Şimdilik yoğun bakıma alıcaz ama herşeye hazırlıklı olun"
Doktorun bu sözleri herkesi özellikle annesini ve babasını yıkmıştı. Annesi ufak bir baygınlık geçirdı. Alya dahil herkes marinette'in odasının önünden ayrılmıyordu.
Marinette
Her yer bembeyzadı. Ben amansızca bağırıyordum.
"Kimse yok mu!!"
Sonra uzaklardan bir ses "marinette!" Diye bağırmaya başladı. Ses tanıdık geliyordu. Sesin geldiği tarafa doğru gitmeye başladım. Biraz daha yaklaşınca adrien'ın bana doğru geldiğini gördüm.
Adrien
Bu bembeyaz yerde
Marinette'in sesini duyduktan sonra ona seslendim ve sesin geldiği yöne doğru gitmeye başladım. Az sonra marinette'i görmüştüm. İkimizinde gözleri dolmuştu. Birbirimize kavuşmak için daha hızlı koşmaya başladık.Yazardan
İki gençte birbirlerine kavuşmuştu. Sımsıkı sarıldılar ve kokularını içlerine çektiler.
Adrien" sonunda kavuştuk marinette"
Marinette"evet artık buraya kadarmış"
Adrien" orda sonsuza kadar birlikte olucaz"
Adrien&Marinette"seni seviyorum."
Yazardan
Herkes etrafta koşuşturmaya başladı.
Çünkü iki gençte öbür dünyada kavuşmuş gidiyorlardı. İkisinin yüzündede bir gülümseme vardı. Doktorlar ikisinide kurtarmaya çalışırken onlar hallerinden memnundu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Little AGRESTE (Askıda)
Fanfic-bu dünyadan gitsem bile... -şşt.. böyle konuşma asla öyle bişey olmaycak -ama olursa... -bende seninle gelirim...