Part 14 - Langkawi

482 17 3
                                    

Hari yang dinanti pun tiba. Amin Asyraf akan fly ke Langkawi dan tinggal aku sorang-sorang kat sini untuk 4 hari.

Huh! Lamanya.

"Sayang,fikir apa tu?" Amin Asyraf menggenggam jari aku.

Aku muncungkan mulut. "Bie jangan nakal-nakal kat sana tau."

"Iya,sayang. Lagipun bie cuma nakal dengan sayang je." Amin Asyraf tersengih.

Sengih ni lah nanti yang aku akan rindu.

"Kita belum sempat honeymoon lagi." Aku masih ingat perancangan nak honeymoon lepas 2 hari nikah tapi tergendala sebab ada urgent kat Langkawi.

"Aik,tak sabar nampaknya nak honeymoon ni? Ok sayang cakap nak pergi mana honeymoon nanti,bie book kan tiket ke sana."

Mata aku dah bersinar-sinar. "Sayang teringin nak pergi Istanbul,Turkey."

"Ok,nanti bie book kan tiket ke sana. Kita pergi 5 hari ke seminggu?" Amin Asyraf peluk aku dan kami berjalan ke arah balai pelepasan dalam negeri.

Malulah kena peluk public macam ni. Tapi,lantaklah. Suami aku. Huh!

"Seminggu?" Aku sengih. "Eh,5 hari jelah. Lagi baki cuti tu boleh buat rehat-rehat kat rumah."

Amin Asyraf mengangguk. "Lepas bie balik,kita terus fly pergi Istanbul."

Aku senyum sampai telinga. Tercapai gak hajat nak ke sana.

"Ermm,bie punya flight kejap lagi ni. Bie dah nak kena masuk."

Amin Asyraf menekup muka aku dengan tapak tangannya.

"Sayang kat sini jangan nakal-nakal pulak. Bie kat sana susah hati nanti."

Aku angguk.

"Sayang kena angkat call bie tau. Tiap-tiap malam nanti bie akan call sayang. Lepas bangun pagi pun bie akan call sayang. Jaga diri elok-elok." Amin Asyraf senyum.

Senyuman kali ni penuh dengan gula.

Melting aku beb!

Amin Asyraf mencium dahi aku. Please don't leave me,bentak hati aku.

"Sayang jangan buat muka sedih macam tu. Risau bie nanti."

Aku cuba untuk senyum. Amin Asyraf balas senyuman aku.

"Bye,sayang."

Amin Asyraf sudah melangkah masuk ke balai pelepasan. Setiap langkah dia aku perhati sampai bayang dia hilang.

Hmmm. Aku dah start rindu dia dah ni. Rasa nak nangislah. Aku pandang sekeliling.

Baik aku balik nangis kat rumah dari nangis kat sini.
******************************
Amin Asyraf P.O.V
Aku menjejakkan kaki di bumi Kedah ni dengan harapan supaya masalah syarikat kat sini selesai dan aku dapat balik dalam pelukan Izara secepat yang mungkin.

Tangan aku selukkan ke dalam poket dan telefon aku keluarkan. Terus aku dail nombor Izara dan menanti orang di sana angkat telefon.

"Erm,hello?" Suara dia serak.

"Kenapa suara tu?" Aku jadi risau. Janganlah apa-apa jadi kat dia. Baru tinggal kejap tadi,kang ada jugak yang fly balik KL ni.

"Nothing."

"Jangan nak membohong dengan bie. Izara nangis ya."

Suara di hujung talian senyap. Hmmm,ye larh tu.

"Sayang,bie baruuu tinggal kejap tadi takkan dah nangis kowt. Buat orang susah hati ajelah sayang ni." Hati aku dah tak tenteram.

"Sorry." Ucap Izara dalam suara manjanya. "Izara rindu kat bie."

My Love, My EnemyWhere stories live. Discover now