SİL BAŞTAN

sil bastan yasayabilirmi insan yoksa hep gecmisi karsısına cıkarmı...                                        

kosarak okulun arka kısmına dogru ilerledi azra kimsenin onu aglayarak görmesini istemiyordu...okulun arkasına geldiginde gözüyle bir bank secti .etrafına bakındı kimseler yoktu , oturdu son zamanlarda yasadıklarını anımsadı....ardından acık pembe kazagını sıyırarak kolundaki morluklara baktì.evet o bir bagımlıydı hemde yanlız bir bagımlı....o sırada omzuna bir kol degdigini hissetti.ardındanda fazla kalın olmayan bir ses ...ve iste her seyin baslangıcı o cümle "fazla iyi görünmüyorsun yardımcı olabilirmiyim".. azra kimsin sen dedi kabaydı bunun farkındaydıda ama su anda umrunda degildi.

cocuk sasırmıstı fakat tüm nazikligiyle seyy ben kerem :) benn seyy yardım... azra keremin sözùnü bitirmesini beklemeden dur tahmin edeyim sen bana yardım etmek istiyosun fakat benim yardıma ihtiyacìm yok anlatabildimmi ben buraya yanlız kalmak icin...bu sefer kerem kesmisti lafını azranın . senin derdin ne ?  ve sessizlik ...azrayla uzun süre bakıstılar..

azra tüm cesaretini toplayıp ben cok yanlızım anladinmi fazlasıyla hemde iste bu yuzden o lanet olasi seyin hayatimi bitirmesine izin veriyorum.. kerem sasırmıstı ..alkolmü ,sigaramı ? azra. uzun süre gözlerinin icine bakti keremin masumdu azra o sadece yanlizdi ...  azra herseyin bu kadar hızlı gelismesine sasırmıstı..keremin her ise burnunu sokmasına kızgın degildi ..bir erkegin onunla ilgilenmesi hosuna gitmisti...kerem ise karısık duygular hissediyordu  burnumu bu ise hic  sokmamalıydım  diye düsündü..bunun basına gelen en güzel sey oldugunu bilmiyordu oysaki...onlar bu düsüncelere dalarken sessizligi azranın telefonu bozmustu..annesi arıyordu azranın cabuk eve gelmesini soyledi annesi..azra hemen telefonunu cantasının ön cebine koydu kereme benim gitmem lazım diyerek kosar adımlarla uzaklasdı..kerem öylece bakakalmıstı arkasından azranın hoslanmısmıydı belki bir anda onun icin bir seyler yapmak istedi.. azrada eve gelince direk yatagına uzandı uykusu yoktu ama salondada oturacak kimse yoktu zaten ..kardesi yoktu annesi büyük bir sirketi isletmekle mesguldu hep babası yıllar önce newyorka gitmisti en son gecen sene görmüstü babasını.. su anda tek istegi rahat pijamalarinı giyip müzik dinlemekti ama su lanet olası mp3 ün şarjı bitmisti.icinden küfretti.yataga uzanıp biraz sekerleme yapmaktan baska bir caresi yoktu bası agrıyordu .bir anda keremi hatırladı.ve yüzünde tatlı bir gülümseme .....                    alarmın sesine yenik düsüp uyandı azra icinden annemin uyandırmasìnı tercih ederdim diye gecirdi.ama annesinin her zaman yapacak bir isi vardı.dolabìndan en sevdigi jeanì cıkarttı kırısık görünüyordu umrunda degildi eline sade yesil bir kazak gecirdi sectiklerini üzerine geciriverdi.mùkkemmel görùnmüyordu ama zaten öyle bir.düsünceside yoktu.hafif bir.makyaj yaptı.saclarını sıkıca bagladı.kahvaltı yapmak icin assagì indi.annesi  azranìn yanına yaklastı bugün ahmet amcanla konustum cok iyi bir psikolog tanıyor bugün birlikte gidecegiz azra ise gitmek istemiyordu anne gitmek istemiyorum tamammı benim bi sorunum yok beni deli yerine koymayınn..dedi ve büyük bir sinirle evi terketti.beyaz spor arabasına yöneldi.tam binecekken camın önündeki yazıyı kesfetti kagıdı actı üzerinde yazanlar yüzünü güldürdü.                            "elinde olsa zamanı geri almak istermiydin her seyi sil bastan yasayabilirsin ..unutma bu yolda yanlız degilsin okulda bekliyorum bu gün harika bir gün olacak "                                    kerem....

selamm ben simge bu benim ilk hikayem bu yüzden hatalar olabilir .okudugunuz icin tesekkürler daha aklımda bir cok konu var hikayenin devamı gelecek..