Κεφάλαιο 40ο

425 47 11
                                    

~5 χρόνια μετά~

«Μαμά, δεν μου είπες τελικά, πότε θα έρθει η θεία Sophia;» με ρωτάει ο μικρός μου Lukas.

«Αύριο θα έρθει αγάπη μου που έχω την παρουσίαση του βιβλίου μου.» λέω χαϊδεύοντας το κεφαλάκι του. 

«Εντάξει. Μου έλειψε...» χαμογελάει αμυδρά. 

«Ναι... και εμένα...» απαντάω και ξανά κοιτάζω την τηλεόραση. 

Όποτε έρχεται η Sophia με κατακλύζουν οι αναμνήσεις και κλαίω ξανά από την αρχή. Μπορεί να έχει περάσεις τόσο καιρός, αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω παρά μόνο θάβω τα πάντα στην καρδιά μου. Κάθε φορά που έρχεται μου λέει τα νέα της και ιδιαίτερα τα δικά του. Μου είπε πως σταμάτησαν να είναι πια συγκρότημα. Παραμένουν βέβαια πέντε αγαπημένα και αχώριστα αδέλφια, αλλά δεν τραγουδούν πια. Όλοι έχουν κάνει μια οικογένεια. Εκείνος δεν ξέρει και δεν θέλω να μάθω. Δεν θα αντέξω να μου πει πως πήγε παρακάτω αν και εγώ δεν παω πίσω...

«Μαμά...» ξανά ακούω την φωνή του Lukas. 

«Πες μου μωρό μου.» χαμηλώνω την τηλεόραση και στρέφω την προσοχή μου σε εκείνον. 

«Θέλω να μου πεις κι άλλα πράγματα για τον μπαμπά. Ξέρω πως μπαμπάς μου δεν είναι ο Damien.» λέει γλυκά. Αυτό το παιδί αν και είναι μόλις πέντε χρόνων είναι πανέξυπνο. Απορώ από που πήρε. Σαν τον Liam μιλάει ώρες-ώρες. 

«Και εσύ που το ξέρεις αυτό;» λέω πονηρά. 

«Μου έδειξε φωτογραφίες του από όταν ήταν μικρός. Είναι άσχημος ενώ εγώ είμαι πολύ ωραίος. Άρα δεν μοιάζουμε.» λέει περήφανα και αρχίζω να γελάω. Τώρα νιώθω σαν να μου μιλάει ο Louis αυτοπροσώπως.

«Είσαι υπέροχος! Ακριβώς σαν τον πατέρα σου.» λέω συγκινημένη. 

«Ο οποίος είναι;» κάθεται στον καναπέ οκλαδόν. 

«Θα σου δείξω μια φωτογραφία του, αλλά δεν θα πεις τίποτα στον Damien. Ξέρεις πως σ' αγαπάει πολύ.» 

«Ναι το ξέρω. Και εσένα αγαπάει πολύ.» μόλις το είπε αυτό γούρλωσα τα μάτια μου σαν ψάρι. 

«Που το ξέρεις αυτό εσύ;» 

«Μου το είπε.» ανασηκώνει τους ώμους του.

«Τέλος πάντων ας...» 

Δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω όταν ακούω την πόρτα να ανοίγει και μπαίνει μέσα ο Damien. Γαμώτο! Ήθελα να δείξω στον μικρό το κουτί που έχω φυλαγμένο μέσα στην ντουλάπα μου και είναι γεμάτο με στιγμές μας. 

Management RelationshipDonde viven las historias. Descúbrelo ahora