Status: It's Complicated (ON HOLD)

Reminisce

HAPPY HAGGARD DAY!

.

.

.

.

Parang gusto niyang ipagsigawan iyon sa lahat ng mga taong nakakasalubong niya.

Lahat kasi sila ay napapatingin sa kanya. Grabe na talaga ‘to. Pa’no ba na man muka

siyang basang sisiw na ginahasa ng pitong kabayo. OA, noh?

eh, ansaveh ng buhok ko?!

Kanina pa walang tila ang pag-buhos ng ulan. At take note! Basang-basa na siya sa lakas ng anggi sa kinatatayuan niyang kanto. Grabeh! At dahil umuulan, wala tuloy siyang masakyan. Kanina pa siya nag-a-abang ng masasakyan sa kanto ng compound nila, pero lahat nalang ng makita niyang jeep ay puno.

...argh!!!bakit walang jeep na hindi puno?!!!

Naiinis na siya. Ang dami-rami pa naman niyang bitbit ngayon. Pasahan kasi ng thesis. At may project pa siyang kailangang tapusin. At anong petsa na!? 07:00 am ang pasok niya. At madalas ay 30 minutes ang biyahe niya papuntang eskwelahang pinapasukan niya.

.

.

.

.

Time check : 06:48 am.

.

.

.

.

Okay, lateness from within..

Ilang minuto pa ang lumipas ng....

.

.

.

.

sa wakas!

...Yes, may nagdaan din na jeep. 'yun nga lang siksikan. pero okay na 'yon. Atleast hindi siya male-late

.

.

.

.

.

Siksikan sa loob ng jeep. ‘Yung tipong waluhan lang dapat ay ginawang sampuan. Hindi nga niya malaman kung pa’no pa siya naka-upo. Basta ang mahalaga nakasakay siya at mahahabol pa niya ang first class niya.

She’s taking Bs Pharmacy at UPHSL-Binan. Medyo demanding ang course niya kaya full time siya sa pag-a-aral niya. Kung kinakailangang hindi siya matulog ng tatlong araw ay ginagawa niya. Tulad ngayon, wala pa siyang tulog kaya medyo bangag siya. Well, medyo lang naman.

Kahit boyfriend ay wala siya. Hindi naman dahil cynic siya or what... ala lang hindi niya trip, eh. O baka naman talagang hindi pa dumarating ‘yung tamang lalaki sa buhay niya.

.

.

.

.

“Para..” baba na siya.

.

.

.

.

Nakatayo na siya at pababa nang biglang paandarin ulit ni manong driver ‘yung jeep. Mahuhulog sana siya na una ang ulo kung hindi lang dahil sa taong umalalay sa kanya.

.

.

.

.