AN: Oy, mahal kong mga readers! Kamusta ang europe? Biro lang, kamusta? Miss ko kayo eh! Makapag gawa nga ng two-shots, palibhasa sem-break! HAHAHAHA! Sulitin na ‘to, ^O^
Copyright 2013 © imjennelynpore
“Ang hard mo, sarap mong patayin pasalamat ka mahal kita!” – Jennelyn.
xx
Ang Nakakainis Kong Mahal two-shots
Itong mahal kong libro kasama ko, mahal ko kasi libro ‘to ni Steven. Amputa, ang bango! Share kasi kami ng libro niya dahil naiwan ko ang sakin, kahit hindi. Siyempre, kunwari naiwan para lang mahawakan ang libro niya. Swerte ko, shet. “What is the meaning of LOVE?” tanong ni Ms.Manansala.
Nag raise ng hand si Steven. “Yes, Steven?” tanong ni ma’am para sa answer ni Steven. Pota, banat boy ‘tong si Steven eh. Bad boy at sabi nila playboy. Pota, wala pa ngang naging girlfriend.
“Ang love ho di niyo malalaman kung dadating na. Minsan siya yung nag babago sayo,” sagot niya. Tumingin siya sakin. May meaning eh. “kahit naiinis kana sakanya, di parin maiwasan talagang papatawarin mo talaga siya.”
May alam pala ‘to sa LOVE? Yeh, di halata. Tapos umupo na siya. “Wow,” bulong ko sakanya. Siyempre, effort-effort din pag may time para lang makausap ko siya. “galing mo, Steven.”
Tumingin siya sakin. “Matalino kasi,” sabi niya. Babanat ‘to, amputa! Stop it. “ewan ko lang sayo kung matalino. Di kasi halata.” Banat nito kahit saan lang nakakalat.
“Okay lang,” sagot ko. “mabait lang ako.” Pota, kahit naman talaga matalino ako eh. Di ko lang nilalabas pag nandiyan si Steven, baka magalit kung malamangan ko siya. Yeeey, astig. “Ikaw? Mabait ka?”
“Bahala ka sa buhay mo.” Sabi niya. PIKON moment. ‘Yan kasi ang panget! Di biro lang. Pero promise, alam ko na galit na siya. Kaya, I’m sorry nalang.
“Class dismissed,” sabi ni ma’am Manansala. “Please find your partner for our prom, it will be the day after tomorrow. Be prepared, students.” Tapos lumabas na si ma’am. Hay nako, ba’t di pa kasi ako niyayaya ni Steven. Siya lang hinihintay ko, ikaw lang Steven.
Lumapit sakin si Kristian. Siya ang bestfriend ko, amputa. Anong kailangan nito? “Jenn, tignan mo si Steven,” sabi niya. Tumingin kami kay Steven. “Satingin mo ma-iinvite ka pa niya sa prom to be his date?”
3rd Year na kami ngayon, pota. Di ko na ata kaya, 3 years na ako nangangarap. Sana 4th Year, magkatotoo na. :) Lumapit si Yui kay Steven. “Hi Steven,” bati nito kay Steven. Landi. “wala ka pang date sa prom? Pwede bang ako nalang?”
Wow?! Talaga bang siya ang nag invite? Mahiya siya, oy! Oo, campus princess si Yui pero ako? Campus chick & campus princess. Mas level up ako sakanya. “Who told you na wala?” tanong ni Steven kay Yui. Mapapahiya ka ngayon ni Mr. Banat ‘KO’.
Nag smile ng pa-cute si Yui, landi. “Sila,” sagot ni Yui. “so, pwede nga?”
“Late kana ata,” sabi ni Steven. I’m sure may banat ‘to. Hahahaha. “may date na kasi ako.”
“What?! Iwan mo nalang siya, ako nalang!” utos ni Yui. Kapal ng malanding ‘to.
“Ayoko,” sagot ni Steven. Hahaha, basted lang nag peg Yui? Sakit, mem! “maganda siya eh.”
“Maganda din naman ako,” sabi ni Yui. Maganda?! Saang anggulo? Ba’t di ko makita? “bakit di ba ako maganda? Ano bang meron sakin na ayaw mo?”
Tumingin ng nandidiri si Steven kay Yui. “Ayaw ko kasi sa parang tanga na babae,” sagot ni Steven. Ouch! Sakit nun, hahahaha. “ayusin mo mukha mo, parang tanga eh. Tsaka gayahin mo lahat ng campus princess & campus chick, magaganda sila tsaka di mukhang tanga. Ang mukha mo kasi pang kanto-kanto lang.” Kinuha niya bag niya at lumabas ng classroom.
Sakit nun, tumingin samin si Yui. Lumapit siya samin. “Jennelyn,” tawag ni Yui. “ano sekreto ng beauty mo?”
Hahahaha! May beauty ako?! Siyempre! “Wala, being simple lang ako. Di makapal make up ko kasi wala akong make up, natural lang ‘to.” Sagot ko sabay labas ng classroom with Kristian. Banat kasi ‘yon.
Pumunta kami sa canteen. “Gutom kana?” tanong ko kay Kristian na hawak hawak ang tyan niya. Hahaha, “sorry, di ko nahalata eh.”
“Ikaw? Gutom kana? Kasi kung hindi,” sabi ni Kristian sabay tingin sakin. Putek, babanat ‘to for sure. “umalis kana dito.”
“Ako di gutom? Pakyu, kailan pa? Gusto mo akin nalang ‘yang pagkain mo.” Sabi ko. Takaw ko kaya, baka di niyo alam. Kaya nga sa bahay, dapat ilang pagkain ang nasa ref para sakin. Nagulat naman si Kristian sa sinabi ko. “Pasensya na, gutom talaga ako lagi eh. Sorry, bestfriend.”
Hinug niya ako. “Okay lang ‘yan,” sabi ni Kristian. Hinalikan niya buhok ko. Ramdam ko eh. “mahal naman kita bestfriend kaya okay lang.”
Salamat naman dito kay bestfriend. “Salamat sa pag intindi, nga pala bestfriend may date kana sa prom?” tanong ko. Natulala siya sandali at kumalas sa hug namin. Problema nito? “Bestfriend?”
“Ahh, w-wala. W-Wala pa akong date, ikaw bestfriend? Gusto mo, ilakad kita kay Steven?” tanong sakin ni Kristian. Ba’t iniiba niya ang topic, pwes di ko iiiba… Biro lang.
“Ayoko,” sabi ko. “gusto ko sa’yo. Biro lang. Sino ‘yang date mo?”
“Wala,” sagot niya. Sarap nito pektusan. “ikaw? Sino ‘yang date mo?”
“Wala nga akong date,” sagot ko. “ang kulit mo.”
Natawa siya. What’s on him? Tsaka anong nakakatawa?! Can I call him BALIW already? “Sorry naman,” sabi niya. “sige bestfriend, order ka lang ako babayad. Tsaka aalis muna ako, may pupuntahan lang.”
“Sige,” sagot ko. Patay ka sakin ngayon. “bye. Ingat ka, basta ikaw babayad ah?”
Hmmm, dadamihin ko mga pag kain. “Sige, bye!” sabi niya sabay alis. Potang ina!!
Kinabukasan, ang lungkot naman dito sa school. Kainis ni Steven & Kristian, oo silang dalawa nag papunta sakin dito. Nasan na ang mga ‘yon? Letse! Makasigaw nga, “ANG TORPE MO!!” sigaw ko.
“Ehem, ehem,” pekeng ubo ng lalaking nasa likod ko. Sino ‘yon?! Napalingon ako sa likod ko. Si Steven! “sino ang torpe?” Pwede bang sabihin na ikaw?
“Ahh, wala. Yung crush ko, sobrang torpe. Ang sarap niya ibaon sa lupa.” Sagot ko. Natawa siya. “Ba’t ka natawa? Wala namang nakakatawa doon ah?”
Tumawa pa din siya, baliw na ba ‘to?! Wag naman sana, papakasalan pa ako dito eh. “Ang cute mo kasi,” sabi niya. What did he say?! Ang cute ko?! “sapakin ko ‘yang crush mo eh, sino ‘yan?”
“Nasa school, nakakainis siya sobra.” Sagot ko. Hahaha, pwes ngayon? Humanda ka, Kristian! Di dahil sayo, di ako pag tatawanan ni Steven. Kung hindi mo lang ako pinapunta dito! “Minsan nga gusto ko siyang sapakin, left to right kaso mahal ko eh.”
“Porke’ crush mo,” sabi niya. EPAL nito, promise. “mahalin mo din sarili mo, Jenn. Mag tira ka for yourself kasi kung hindi …” di ko na narinig ang next na sinabi niya.
“Ha?” tanong ko. “Di ko kasi narinig, sorry.”
Napa smile siya. “Mabuti,” bulong niya pero narinig ko. “mas di dilikado. Balang araw malalaman mo din ‘yon. Si Kristian nasa Rest Room pa, naiihi eh.”
Hahahaha, stay ka lang sa rest room best. “Ganun ba,” sabi ko. Diskarte tayo ngayon, “nga pala, may partner ka na for prom?”
“Meron pero actually wala.” Sagot niya. Ano ‘yon? Nalilito ako.
“Ano? Meron pero actually wala?” tanong ko. Letse, walang’ya ‘yang sagot niya. “Kasi ako, letse walang nagdadala sakin sa prom.”
“Okay lang ‘yan,” sabi niya. “I’m sure, swerte ng lalaking makakapartner mo sa prom.” Sino niloko niya?!
“Don’t fool me, Steven! Alam ko banat mo,” sabi ko. “pero biro lang. Easy ka lang, Steven.”
Hinawakan niya pisngi ko. Close up na kami. “Jenn…” tawag niya sa pangalan ko. Sana sabihin mo liligawan mo na ako. “kahit pala close up ang pangit mo, akala ko maganda na eh. ‘Yon pala ang pangit, amputa!”
Ugh! -_- “Ang hard mo, sarap mong patayin pasalamat ka mahal kita!” bulong ko sa sarili ko.
