Sehunလက္ကိုေလထဲေျမႇာက္လိုက္သလိုသူ႔ခႏၱာကိုယ္ကိုလည္းluရဲ႕ေနာက္ကိုေျပာင္း
လိုက္တယ္။luကေတာ့အထူးအဆန္းသူ႔ကိုလွည့္
ၾကည့္တယ္။သူေဘးမွာ႐ွိတဲ့အဝတ္ဖတ္ျပားေလး
ကိုယူၿပီးluေက်ာျပင္ေပၚတင္လိုက္တယ္။သူခါးေလးနည္းနည္းဆန္႔လိုက္တာနဲ႔luရဲ႕အဝတ္မ
ပါတဲ့ေ႐ွ႕ပိုင္းခႏၱာကိုယ္ကိုအထင္းသားျမင္ရတယ္။
ဒါေပမဲ့သူမၾကည့္ပါ။sehunဆိုတဲ့သူဘယ္ေလာက္ပဲ
ရက္စက္ေနပါေစ၊ေအာက္တန္းေတာ့မက်ခ်င္။*ဟယ္.......luေရခ်ိဳးၿပီလား*
Sehunမ်က္လံုးမွိတ္ၿပီးluေက်ာျပင္ေပၚအဝတ္ဖတ္ေလးေရဆြတ္ၿပီးတိုက္ေပးေနတာျမင္ေတာ့baekတစ္
ေယာက္အံ့ဩသင့္သြားတယ္။ခ်က္ခ်င္းေ႐ွ႕ကိုၾကည့္မိ
ေတာ့မွေရခ်ိဳးဇလံုေလးထဲဝင္ေနတဲ့luကိုေတြ႔မွbaek
လည္းအေျခအေနကိုနားလည္သြားေတာ့
တယ္။*baek....baekေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့hunnieသြား
ေတာ့မယ္*လွမ္းဆြဲခ်ိန္ေတာင္မရေလာက္ေအာင္ကိုသူအဲ့ေနရာ
ကအျမန္ထြက္လာခဲ့တယ္။တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့
ခုန္လြန္းလို႔ျပဳတ္ထြက္မတတ္ျဖစ္ေနတဲ့သူ႔ဘယ္ဘက္
ရင္ဘတ္ကိုလက္နဲ႔အသာဖိၿပီးသက္ျပင္း႐ွည္တစ္ခု
ခ်လိုက္တယ္။Sehun's pov:ရင္ဘတ္ကလည္းတစ္ဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ခုန္
ေနလိုက္တာေပါက္ထြက္မတတ္ပဲ။ငါဘာလို႔ရင္ေတြ
အဲ့ေလာက္ခုန္ေနရတာလဲ။ငါသူ႔ကိုမ်ား.............
မဟုတ္ဘူး....မဟုတ္ဘူး......ငါရင္ခုန္ႏႈန္းျမန္တဲ့ေရာဂါ
ရေနတာျဖစ္မယ္ဟူး............ေလပူတစ္ခ်က္ထုတ္ၿပီးသူအဲ့ေနရာထြက္လာလိုက္
တယ္။ရင္ထဲကေရာင္စံုတီးဝိုင္းကေတာ့မရပ္ေသး။
တစ္ဒုန္းဒုန္းနဲ႔ဗုန္းၾကဲေနတဲ့အတိုင္းကိုျဖစ္ေနတာ။~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဘာမွမလိမ္းမျခယ္ပဲေနေနတဲ့သူ႔မ်က္ႏွာေလးအရမ္း
ကိုျမတ္ႏိုးဖြယ္ေကာင္းလွတယ္။သူမသိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္း
တယ္။

ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Dear Lu
Randomေနာင္တဆိုတာေနာင္မွရတယ္ဆိုတဲ့စကားကိုlu.. ကိုယ္မင္းနဲ႔ေတြ႔မွယံုၾကည္မိတာပါ။မင္းႏွလံုးသား ကိုနာက်င္ေစခဲ့တဲ့ကိုယ့္ကိုခြင့္မလႊတ္လိုက္ပါနဲ႔