Κόκκινος Πειρασμός

Κεφάλαιο 8

ΕΛΙΖΑ

Τουλάχιστον ήταν φρεσκοξυρισμένος, σκέφτηκε η Ελίζα βλέποντας τα μάτια του να λάμπουν παράξενα. Κατέβαλλε υπεράνθρωπες προσπάθειες για να κρατάει το βλέμμα της στο προσωπό του και όχι στο λεπτό μυώδες κορμί του. Ήταν γοητευτικός αλλα και εκνευριστικός μαζι. Για άλλο λόγο είχε έρθει εδώ όμως και δεν έπρεπε να παρασυρθεί.

<<Δύο φιλιά ε;>> η φωνή του ήταν βραχνή.

Δεν άντεχε τον τρόπο που την κοίταζε. Η Ελίζα δεν σκέφτηκε λεπτό οτι θα του άρεσε. Είχε δει τις γυναικες που τον περιτρυγύριζαν και ήξερε οτι ήταν πιο καλες και πιο πρόθυμες απο εκείνη. Ήταν μικρή η εμπειρία της σε άντρες αλλά ήξερε οτι ποτε δεν θα εκανε ένα άντρα να παραλυρει μπροστά της. Αλλα τις ερωτήσεις της ήθελε για να ολοκληρώσει επιτελους την εργασία της.

Το ασθησιακό του στόμα μισάνοιξε και τις είπε πάλι.
<<Δύο φιλιά, δύο ερωτήσεις. Δέκα φιλιά, δέκα ερωτήσεις, να ξέρεις όμως Ελίζα είμαι άντρας. Δεν ξέρω πόσα φιλιά μπορώ να ανταλλάξω και να παραμείνω...κύριος>>

Η Ελίζα ταράχτηκε. Εννοούσε οτι τα φιλιά της μπορούσαν να τον κάνουν να χάσει την αυτοκυριαρχία του;
<<Γιατί το κάνεις αυτό;>> τον ρώτησε εκνευρισμένη.

<<Ποιό...αυτό>>

<<Αυτό το παιχνίδι. Γιατί κάνεις διαπραγματεύσεις; Είναι τόσο δύσκολο να μου δώσεις μια μικρή συνέντευξη;>>

Ο Γιάννης έσφιξε το σαγόνι του κι έκλεισε πάλι τα μάτια του.
<<Χρειάζεται να χαλαρώσεις λιγο πειρασμέ μου. Η μέρα είναι όμορφη, ο ήλιος ζεστός, το νερό δροσερό. Είμαστε μόνοι. Γιατί να μην παίξουμε λίγο; Σού είναι τόσο αποκρουστική η ιδέα να με φιλήσεις;>>

Η Ελίζα πήρε μια βαθιά ανάσα. Παιχνίδι ήταν λοιπόν για εκείνον, ένας τρόπος να περάσει την ώρα του. Θα έπρεπε να κάνει μια σημείωση οτι μερικοί ήρωες δεν ήταν πάντα τέλειοι στη συμπεριφορά τους, τους αρέσε να παίζουν με τις γυναίκες. Δεν θα τον άφηνε να την παίξει έτσι.
<<Όχι, καθόλου>>

<<Τότε δεν έχουμε κανένα πρόβλημα, έχουμε;>>

<<Εντάξει ένα φιλί για κάθε ερώτηση ή μήπως άλλαξες γνώμη;>>

<<Έλα εδώ κόκκινε πειρασμέ. Εσύ θα αναλάβεις τα φιλιά όχι εγώ>> της είπε ο Γιάννης και την κάλεσε κοντά του με τα δαχτυλό του.

Κοίταξε το σέξι κορμί του. Οι ώμοι του φαρδιοί όπως το στέρνο του. Μέχρι σήμερα οι άντρες που είχε γνωρίσει δεν είχαν καμία σχέση με τον Γιάννη Ροδίτη.
<<Είσαι σίγουρος οτι θα έπρεπε να το κάνουμε αυτο;>>

<<Δεν θα μας δει κανείς. Είναι μόνο ένα φιλί>> της είπε και ανασήκωσε ανέμελα τον ένα ώμο του.

Μόνο ένα φιλί. Θυμήθηκε πως είχαν πέσει πάνω του οι τρεις γυναίκες στην προβλήτα, πως τον κοίταζαν με λαιμαργία όλες οι γυναίκες που περνούσαν με σκάφη. Εκείνοε είχε συνηθίσει στα φιλιά...και σε πολλά άλλα. Αφου θέλει ας παίξουμε.

Χωρίς να το σκεφτεί έσκυψε απο πάνω του ετσι ωστε να του χαρίσει τη θέα μέσα απο το μαγιό της, δάγκωσε τα χείλια της και τον κοίταξε στα μάτια, κατάλαβε οτι είχε ερεθιστεί πολυ ετσι όπως κάρφωνε το βλέμα του πάνω της. Τον πλησίσε κι άλλο άγγιξε στα πεταχτά τα χείλη του με τα δεκά της. Ανασηκώθηκε αμέσως και αποφεύγοντας το βλέμμα του και του έκανε την ερώτηση.
<<Λοιπόν όταν έπεσες στο νερό μπροστά στο ακυβέρνητο σκάφος φοβήθηκες;>>

<<Όχι>>

Η Ελιζα περίμενε με τον στυλό πάνω στο χαρτί, αλλά εκείνος δεν είπε τίποτα άλλο. Τον κοίταξε, τα νεύρα της δεν άντεχαν άλλα παιχνίδια.
<<Αυτή ήταν μια απαράδεκτα σύντομη απάντηση.>>

<<Για ένα απαράδεκτο σύντομο φιλί>>

Μη μπορώντας να αντισταθεί η Ελιζα κοίταξε το στόμα του. Η καρδιά της κάλπαζε ακόμη, το στομάχι της σφιγγόταν απο προσδοκία.
<<Εννοείς, αν ήταν μεγαλύτερης διάρκειας το φιλί...>>

<<Γιατί δεν δοκιμάζεις και θα δούμε>>

Μια παράξενη ερωτική επιθυμία ξύπνησε τις αισθήσεις της.
Θα συνέχιζε εκείνη μέχρι να τα παρατούσε εκείνος πρώτος.Έγνεψε καταφατικά. Έσκυψε πάλι προς το μέρος του κάλλησε τα χείλη της πάνω του και χωρις να τα κουνάει περίμενε να περάσουν λίγα λεπτά.
Τα χίλη του ήταν σφιχτά, ζεστά. Απο τόσο κοντά η μυρωδιά του ήταν πιο δυνατή και την έκανε να νιώσει μια απροσδόκητη λαχτάρα.

Ο Γιάννης ξεφύσηξε δυνατά και μετά γέλασε ξαφνιάζοντας την. Η Ελίζα ανασηκώθηκε και τον κοίταξε με απορία. Της χάιδεψε το κάτω χείλος της.
<<Ελιζάκι ή δεν ξέρεις απο φιλιά η με δουλεύεις πολύ άσχημα>>

Εκείνος είχε προφανώς καταλάβει το παιχνίδι της αλλά επίσης δεν είχε λαι μεγάλη εμπειρία στα φιλιά για να ξέρει πιο είναι το τέλειο παθιασμένο φιλί.
<<Δεν καταλαβένω τη εννοείς;>>

Το στόμα του άνοιξε το δικό της χωρίς μεγάλη προσπάθεια και η γλώσσα του χάιδεψε τα χείλη τηε φευγαλέα, απαλά αισθησιακά.
Η Ελίζα έμεινε εντελώς ακίνητη.

Σε λίγο τράβηξε το στόμα του και της είπε.
<<Δεν ανταποκρίνεσαι στο φιλί μου Ελίζα;>>

<<Εγώ...δεν κατάλαβα τιποτα.>>

Αναστενάζοντας ο Γιάννης διεκδίκησε πάλι το στόμα της αυτή τη φορά όχι τόσο τρυφερά αλλα με λαιμαργία που την έκανε να μουδιάσει ολόκληρη. Η Ελίζα έσκυψε πιο πολύ πάνω του κι έγειρε το κεφάλι της για να δεχτεί το στόμα του. Όταν η γλώσσα του άγγιξε το στόμα της εκείνη την αιχμαλώτισε κι άρχισε να τη χαϊδευει με τη δική της.