നിർവികാരതയുടെ മുനമ്പിൽ നിന്ന് ഞാൻ എങ്ങോട്ട് എന്ന് ഇല്ലാതെ അലയവെ ....
അവ്യക്തമാം മുഘങ്ങ്ളിൽ നിന്ന് ഞാൻ എന്ൻ മുഖം തെടവെ ...
തകർന്നടിന്ജോര സ്വപ്നത്തിൻ അരികിലായി ഇത്തിരി നേരം ഇരുന്നു ഞാൻ .
ഇന്നെലെകളിൽ എപ്പോഴോ തുറന്നൊര ഒര്മാതെൻ വാതിലുകൾ
തള്ളിതുര്കുവാൻ ശ്രമികവെ ഞാൻ അറിയാതെ പോവുന്നു
ഈ തകര്ച്ചകല്കൊടുവിൽ ആയി നാളെയുടെ സ്പന്ദനം ഉണ്ട് എന്ന് ..
ഒരു പുതുവസന്തത്തിന്ട്ടെ പിറവിയുണ്ട് .....
