July 1 (Orientation)
Well, first of all magpapakilala muna ako sa inyo. So, I'm Katelyn Ho, sa ***** College nag-aaral.
It was Friday afternoon we were at the audio visual room with my classmates and school mates.
We were seated the 3 column after him, he's with his friends and i'm with mine too. So, there we stared each other for a little of time. Nag simula na ang orientation, medyo boring nga eh. Fast forward ko nalang.So, natapos ang orientation namin, i haven't seen him na. Nung palabas na kami ng gate nina Anne and Shane, i saw him and his friends, we passed by in front of them and:
Russel: pwede kong malaman pangalan mo?
Ako: ha? Ako?
Russel: oo, hi ^_^ *sabay wave*
Ako: *nag wave back ako sa kanya at umalis*
Habang nag lalakad ako pauwi, there were thoughts inside my head bothering me na "Sa lahat ng nagka gusto sa kanya maliban saken, ako yung pinansin niya. Oh my god! Mala wattpad to. Hahaha"
Hanggang sa makauwi ako ng bahay, hindi nawala sa isipan ko yung nangyari kahit ganun lang yun.Days passed, nasa hallway ako nagmamadaling naglalakad with Sarah and Anne, nandun din sina Russel at Allester, tinulak ni Allester si Russel sa akin at nabangga siya sakin at nahalikan ko yung balikat niya and he was like:
Russel: ahh, sorry sorry sorry sorry sorry talaga. *habang hinihimas yung likod ko*
Yung nagkamoment kayo masyadong dalawa, kase medyo matagal yung pagkahinto ko.
Ako: ah, hinde okay lang. Sige.
Pangalawang beses nangyari yun. At, tamang-tama wala din namang pasok ng mga araw na iyon. So, bumalik ako ng room para kumuha ng bag at biglang lumapit si Russel kasama ang mga barkada niya
Russel: uhm, pwede ko hingin number mo?
Ako: uh, sure.
so i gave him my number and one of his friends asked me what course i'm in.
Ako: Business Management :)
Agad naman akong umalis at umuwi na. So, ayon hinihintay ko siyang mag text, but i haven't received any text messages from him. So, i stop assuming that he will text me.
Fast Forward
July 9
It was Saturday, bumalik ako ng school because mag shoshoot kami for the project sa Filipino namin. So, dumaan ako sa room nila, and there i saw him sitting with his friends and nagkatinginan kaming dalawa.
Lumabas ako ng room and pumunta sa kanila to ask, kung pwedeng hiramin yung gitara and i was shocked na sya yung unang nag approach sa akin.
Russel: ano yun sana?
Ako: uh, pwedeng mahiram yung gitara?
Russel: pwede, kaso kulang yung string eh.
Ako: ohhh, ah sige ^_^ thankyou nalang :)And yes, i admit. Kinilig ako that time. Hahaha! Ewan ko ba, siguro gusto ko na siya.
BINABASA MO ANG
Panandaliang Pagmamahalan
Short StoryBased on a real life story po ito. Sana magustuhan niyo po. Hehe☺