Οι Μυστικοί Πράκτορες

Τηλεφώνημα

Είχε περάσει μια εβδομάδα μετά τη σύλληψη του Ίαν. Η απουσία του από το σπίτι ήταν αισθητή σε όλους. Ώρες ώρες έβλεπα να με κοιτούν περίεργα τα πρωινά και αυτό δεν το άντεχα. Ήξερα πως με πίστεψαν. Αλλά είχαν και τις αμφιβολίες τους.

Όλη αυτήν την εβδομάδα, προσπαθούσα να βρω μια άκρη με την υπόθεση. Είχα μελετήσει τον φάκελο και πλέον ήξερα τι έλεγε σε κάθε του σελίδα. Αλλά δεν είχα κάνει καμία πρόοδο. Δεν μπορούσα να βρω τον δολοφόνο της Ρέιβεν. Και ένιωθα ακόμη πιο χάλια απ'όσο ήμουν.

Είχα επισκεφτεί τον Ίαν πολλές φορές μέσα στη μέρα στο κρατητήριο όπου τον είχαν. Τις πρώτες μέρες με ρωτούσε για την υπόθεση. Αν είχα βρει κάτι που θα μπορούσε ίσως να τον αθωώσει. Ακόμη και την παραμικρή υποψία που μπορεί να είχα. Αλλά κάθε φορά η απάντηση που έδινα ήταν αρνητική. Μετά από λίγες μέρες σταμάτησε να ρωτάει γι'αυτό το θέμα. Οι ερωτήσεις του αφορούσαν τα παιδιά και γενικά τα πράγματα στο σπίτι.

Είχα ρωτήσει τους πράκτορες πως οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι ο Ίαν είναι ύποπτος. Μου έδειξαν ένα μαγνητόφωνο. Δεν κατάλαβα τι είχε μέσα, μέχρι τη στιγμή που το άκουσα. Ήταν το δικό μου μαγνητόφωνο. Και φυσικά, όσο και να μην το παραδέχονταν όταν τους ρωτουσα, τους το είχε παραδώσει ο Χάρυ.

Όσον αφορά τον Χάρυ και τη σχέση του με την υπόθεση, ούτε εκεί είχα κάνει κάποια πρόοδο. Πίστευα πως τον ήξερα. Αλλά στην πραγματικότητα δεν ήμουν πλέον σίγουρη με ποιον άνθρωπο είχα σκοπό να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου. Ευτυχώς που δεν συνέβη κάτι τέτοιο γιατί τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα.

Όμως δεν είχα σκοπό να τα παρατήσω. Θα κρατούσα της υπόσχεση μου προς τον Ίαν. Θα τον έβγαζα από εκεί μέσα πάση θυσία.

Το κινητό μου χτύπησε και το πήρα στα χέρια μου. Στην οθόνη αναβοσβηνε ένας άγνωστος αριθμός.

《Πράκτορας Πάρκερ》,είπα και περίμενα να ακούσω τον άνθρωπο που με καλούσε.

《Ε, γεια》,ακούστηκε μια γυναικεία φωνή από την άλλη γραμμή.《Είμαι η Τζέσικα. Η φίλη της Ρέιβεν. Δεν ξέρω αν με θυμάσαι》.

《Φυσικά και σε θυμάμαι Τζέσικα. Τι θα ήθελες;》

Από την άλλη γραμμή δεν ακούστηκε τίποτα.

《Τζέσικα; Με ακούς;》ρωτησα ξανα.

《Θα ήταν καλύτερο να στα πω από κοντά. Ξέρεις που είναι το Coffee Island;》,με ρώτησε εκείνη κάπως διστακτικά.