Ongeluk (one direction)

Hoofdstuk 2

Al de hele rit heeft nog niemand iets gezegd, buiten ik en Emma we kunnen maar niet zwijgen we zijn veel te nerveus en willen zo snel mogelijk in Londen aankomen. 'Emma, Emily zwijg nou eens even het is omdat je actief zijn en niet meer willen slapen, dat je onze slaap moeten verpesten!' roept Sven. Het is altijd het zelfde met hem, als hij nu zo actief was geweest en wij zouden er iets va gezegd hebben dan had hij nog dubbel zo hard verder gedaan. 'Nou ja mogen dan nog ineens niets meer tegen elkaar zeggen.' zeg ik tegen Emma. ze is het met me eens maar zegt dan toch maar 'misschien moeten we maar wat muziek luisteren dan is iedereen blij.' Ik zet mijn iPod op en het eerste liedje is Best song ever het is gewoon de best song ever. Zo als jullie kunnen lezen ben ik een echte One direction fan. De rest van de tijd luister ik mijn playlist af ( waar veel One direction liedjes opstaan :)). Ondertussen zijn we aangekomen op de plaats waar we op de boot moeten, ook is ondertussen iedereen wakker geworden en beginnen we allemaal luidkeels te roepen. 'We gaan naar Londen, we gaan naar Londen!!!' Even later rijden we de boot op en mogen we van de bus. 'kom' roept Emma we gaan naar het dek dan kunnen we van de buitenlucht genieten. Wanneer we het dek opkwamen stond het vol met mensen en kon je de zee niet zien. we propten ons tussen de mensen zodat we de zee nu ook konden zien. Even later: 'Emily, kijk daar is Engeland!' riep Emma enthousiast. We liep terug naar de bus zodat we zeker op tijd waren. Natuurlijk zijn er zoals gewoonlijk weer mensen te laat. wanneer ze eindelijk op hun plaats zaten konden we verder rijden. 'Attentie leerlingen, we komen zo dadelijk aan ik Londen. Wanneer we aan ons hotel zijn neem je direct je koffer uit de bus, en ga je aan de kant staan.' sprak onze leerkracht Engels ons toe. Wanneer we aan het hotel aankwamen nam ik meteen mijn koffer en ging aan de kant staat. Iedereen had zijn koffer en gingen het hotel binnen. De leerkrachten deelden de sleutels uit en we gingen allemaal naar onze kamer. De kamers waren zo gezellig het was een twee persoonskamer, wat natuurlijk handig was voor mij en Emma. Ik nam mijn gsm en wou meteen foto's van de kamer trekken, om ze later thuis te kunnen laten zien. Maar ik zag dat ik een bericht had gekregen.

Mama: Hey Emily ben je goed aangekomen?

Ik: ja we zijn net aangekomen in ons hotel en ben mijn spullen aan het uitpakken. sewwes gaan we Londen zelf verkennen.

Wanneer we klaar zijn met uitpakken gaan we naar beneden waar we met onze klas hadden afgesproken.
------------------------------------------------------

Comment/ vote?