Heart > Mind (Heart Over Mind)

Chapter 12: Yoja!

Gusto ko lang po malaman nyo na ang nilalaman ng story na ito ay ang lahat ng nangyari nung 3 years ni Yara, Ok? Baka kasi hindi nyo alam. ^_________^

“Hi!”  mula sa madilim na parte na natatakluban ng poste nangggaling ang boses ng isang babae.

M-multo? Ang aga naman yata ng multo.

Yiee.. natatakot na ako. Hala! Mamaya si Mary pala yan! >.<

BOOM!

Tapos…

Tapos…

Tapos…

Wow! Ang ganda pala ni Mary? Akala ko ba nakakatakot? Ang ganda eh… parang princess sa ganda. Haayy… ako? Wala akong pag-asang maging ganyang kaganda. Kahit maging multo pa ako. May kamukha si Mary! Hmm…

“Hi! Ako si Krystal Jung!” masigla nyang bati nang lumabas sya sa madilim na bahagi kung saan nanggaling yung boses.

Tapos lumapit sya sakin.

Hindi lapit na isang dipa ang layo… lapit as in faces a ruler away.

She’s smiling like an idiot. Sobrang lapad then…

“Don’t you remember me?” tanong nya.

“H-ha? I-ikaw yung sa TV diba?” bakit ako nauutal? Ano ba sya? Bakit ba nya ako tinatanong ng ganyan? Ipagmamayabang ba nya sakin na artista sya?

OMO! OMO!

Hindi kaya… dahil natalo naming yung team nila kanina eh kinamumuhian na ako ng Krystal na ito? Malamang siguro dahil lalabas sa press or media yung pagkatalo ng school nila. OMO!

“Hihi… other than that? Hindi mo ba ako naaalala, Yoja?” humagikhik pa sya.

Yoja?

Yoja?

Paano nya….

Nalaman ang tawagan naming ng bestfriend slash cousin ko noong unang panahon?

“Si-sino ka?” nagugulantang ako.

Kasi ang alam ko… si Yoja ay nasa Korea na. Kinuha sya ng lolo at lola ko dahil sa ewan ko. Basta gusto sya ng lolo at lola ko dun. Wala na din kasi syang Mommy at yung daddy nya naman, nasa Korea… isang devoted Social Worker doon. Hay… alam mo yung kahit well-off sila, mas pinipili pa rin nila yung mga bagay na hindi pa nila mas lalong ikayayaman, instead, they’re doing something which will satisfy them. Hay..

Pero balik kay Yoja…

“Yoja! Di mo na ba talaga ako naaalala?! Ako ito?! Cousin! Si Tal?! Tal Yoja?!” tinaas baba paling sa kaliwa, paling sa kanan na nya yung mukha nya para makilala ko sya.

Hmm…

Alam ko na! Kasi hindi ko talaga sya mamukhaan eh… siguro dahil mga bata pa kami nung huli kaming nagkita at sa totoo lang, hindi ako matandain ng mukha eh.

“Kung ikaw nga si Tal Yoja, patingin ng likod ng tenga mo!” ang lakas ba ng loob ko? Kasi naman… nandoon yung palatandaan ko na sya nga si Yoja ko!

“SIge!” masigla nyang sabi.

Tapos tumalikod sya at saka itinabi ang buhok para Makita ko yung likod ng tenga nya…

O______O

“WAAAH!!!” nagtatalon na ako. “IKAW NGA!!! YOJA KO!!!” ayun na! Ayun na! Sya nga! Sya nga si Yoja! May nunal kasi sya sa likod ng tenga.. as in MOLE!

Tapos ako, may nunal din ako… sa ilalim ng baba. No one knows, except Yoja.

“EEH!! WAAAH!!!” eh di kami na ang mukhang baliw sa tabi ng daan na halos magkaiyakan na sa sobrang pagka-miss sa isa’t isa. ALam mo kasi yun? Yung tipong, kami lang yung nag-aasahan noong mga panahong, walang wala kami. Kami lang yung magkaibgan, magkalaro at halos magkapatid na kami.