second chance [the unexpected]

...nung una ko siyang nakita di na siya nawala saaking isipan,,lalong tumatagal lalo ring nahuhulog ang loob ko sa kanya!

-_-

crush ang sabi ng lahat sa nararamdaman ko,ganito nga ba ang simula nitong pagibig,o pangarap lang kayat dapat lubus lubusin na !

.

.

siya ang una kong nagustuhan nung napansin ko ang kanyang kabutihang loob.ngunit nagdaan ang ilang taon,unti unti ko na siyang kinalimutan,dahil alam kong walang patutunguhan tong nararamdaman ko ,,alam ko sa sarili ko normal lang magkaroon ng crush yeeee!

at isa pa madalas ang bulungbulungan na may iniibig na raw siya! di man ako siguado ngunit nasaktan ako,alam kong wala akong karapatan ,,,pero bakit ako nagkakaganito

first year ako ng una ko siyang makita at magka klase pa kami,hindi talaga ako makapaniwala nun... pero pinillit kong hindi pa mainlove dahil wala pa iyon sa vocabulary ko

                                                                                                         ~first year

DITO mas lalo ko siyang nagustuhan kahit makita ko lang siya ng saglit  buo na ang araw ko di naman kami magka klase subalit ito ang pangalawang tibok ng aking puso at siya parin ang dahilan!

                                                                                                            ~second Year

dito napatunayan ko na sa sarili ko na hindi lamang siya ang lalake kayat di ko dapat siya kabaliwan, kahit na nakakaakit ang kanyang lahi ,,iiwasan ko na lang itong nararamdaman ko para mawala at maglaon na siya! huhuhu

                                                                                                          ~ third YEar

ito na siguro ang pinakamasayang yugto ng buhay ko ngayung senior student na ako.......dahil hindi ko parin siya makayang kalimutan !oh my goD ,,kahit pilit kong iwas kapag nakikita ko ang maamo nyang mukha!,, parang bumabalik ang tibok na puso ko

                                                                                                          ~fourh year