Just once

Chapter 1

Chapter 1

Papunta na ako ng paaralan syempre wala na namang arte sa katawan, it's just wasting time. Charr English yun ha, ayy matalino na ako. Pero joke lang yun hindi talaga ako matalino at panget pa, diba ako na ang Dyosa? Ng mga panget, kayo talaga ang assuming niyo, kung a-assume kayo kung bibigyan niyo ng mga meaning lahat kayo lang ang masasaktan. Ayy hugot. Ba't ba ako nag salita ng salita wala naman akong kausap . baliw talaga. Hahaha

Papasok na ako ng gate sa school namin syempre bumati ako ni manong guard close kaya kami, yung guard lang pala ang feeling close sa akin.

" Magandang umaga Larina" bati ni manong guard sa akin, dahil mabait ako at feeling close siya sa akin bumati naman ako para makalabas ako ng lunch mamaya, dahil sa school namin ay bawal lubas ng lunch at class time kung walang parents kaya ito magpa feeling close nalang din ako.

"Magandang Umaga din Manong efren, hindi pa ba tumutubo yang buhok mo? Ang tagal na niyan ah?"pang-aasar ko sa kanya kalbo ehh, hindi na yan magagalit sa akin dahil feeling close siya sa akin at feeling close na din ako sa kanya, kaya close na kami.

"Loko ka talagang bata ka ahahaha, sigi na malayo pa yung building niyo baka malate ka" taboy niya sa akin, ganyan talaga si manong guard/manong efren mabait yan! Super, pero mabait talaga walang halong ka plastikan.

"sigi manong efren, babye" paalam ko sa kanya ganyan ako sa kanya every day aasarin. Pero tatawa lang yan, habang naglalakad ako papuntang High school building nakita ko yung pa feeling cool ng skwelahan nato pero joke lang yung mga kaibigan kong mga lalaki sina Dennis, Irl at Kean yung isa si Jason Late naman siguro haysss!

Palaging late yun dahil malayo yung bahay nila sa school namin. Nang nakarating na ako sa classroom namin ay umupo na ako sa upuan ako alangan naman mag fafashion show pa ako, wag na hussle lang yun. Umupo na ako at tiningnan ko ang mga kaklase ko yung isa grupo ni singkit nag chichika naman siguro dahil pabebe ako wala akong pakialam hahaha yung iba namn ay nasa labas talking talking din. Ako ito forever alone.

Nag ring na ang bell time na para lumabas na ang mga estudyante este pumasok na pala.at mag start na ang class, habang nag klase kami may nag interrupt si Jason bagong dating,humingi siya nag pasensiya dahil late siya, pagkatapos ay umupo siya sa kanyang upuan,yun lang. alangan naman e describe ko pati ang hininga niya? Wag na tamad akong mag salita ngayon

Ano ba to umagang umaga Math agad, sad life first subject pa ang galing noh? At dito naman ako mahina.ay hindi pala lahat pala ng subject. Mahina ako, hindi ko kasi hobby ang mag aral e, kasalanan ko ba palagi akong tamad mag aral? Pero try ko nga minsan mag aral kahit konti para naman tumalino ako, diba at magiging proud na ang Mama hindi na niya ako papagalitan, di na lumaki ang bungabunga niya.Sorry Nay.

Dahil wala talaga akong naitindihan kinuha ko yung Kaechosan kong diary, at sinulat ko na wala na akong naitindihan sa Math.lahat siguro ng naka sulat dito na wala akong naitindihan sa math, oh sa iba pang subject. At yung panglalait ko sa mga classmates ko.sa totoo lang mahilig talaga ako manlait, hahaha hindi naman sa physical appearance pero sa attitudes nila,ang sasama e, one time lang ha mag share ako dahil nag attempt ako magiging friend nila of course they allowed me to be their friends , pero nang na find out ko na kaplastican lang pala yun kaya umalis ako kaya ito forever alone sa school lang no. marami kaya akong kaibagan sa labas kahit malakas silang manlait tulad ko at least hindi sila mga plastics, at palaging nagyaya ng foodtrip diba ang saya yay!! Foodsssssssssssss, sa totoo lang I love foods, sino ba hindi mahal ang foods diba? Isa yan sa bumubuhay natin e, kaylangan kainin wag sayangin dahil magugutom at in the end patay.

After 3 subjects na natapos. Recess na wohhoo favorite subject ko dito lang kasi ako magaling e, dahil marunong ako kumain marunong din ako magluto no? yan lang ang ipagmalaki ko at masarap ako mag luto to the highest Level.proud na proud talaga sa sarili.