Sa lahat ng aking mga friends salamat sa inyo for giving me the inspiration para makalikha ng story. (forever friends thank you!) :) pasensya na kung hindi ito mahaba,,, perstime eh, :) enjoy!
"how long must one wait to be considered waiting?"
"walang magagawang mabuti ang pag hihiganti! always remember na what goes around comes around! please do believe in Karma"
This story is fictional and purely based on the imagination of the writer. Any similarities between them and real individuals are purely coincidental.
Prologue:
"Wait, what? You're breaking up with me? Bakit? Sino? Si angela ba? Sya ba?"
"Pano kung sabihin ko sayong oo?"
Ito ang huling mga salitang naaalala ko sa pag hihiwalay namin ni Leu. Tumulo na lang ang mga luha ko halos ayaw ng bumuka ng mga bibig ko dahil nd ko alam kung ano pa ang sasabihin ko. Kung ano pa ba ang dapat kong sabhin, gusto kong manampal, manakit at mang gulo pero parang naparalisa ang buo kong katawan. Panay ang pahid ko sa mga pisngi ko habang nakatingin samin ang mga kaibigan at kaklase naming noong high school. Sila ang saksi sa mga pinag daanan naming dalawa, akala ng lahat kami na until the end.. pero iyon na pla ang ending ng story naming dalawa.
Hindi ko alam kung ako ba ang may kasalanan o ako ang nag kulang? Oo, totoo na umalis ako ng bansa, but it's for our sake. I had this opportunity so I grabbed it, I don't think twice. I just don't understand how he fell out of love with me? At kung pano sya napunta sa bruhang yon na mukang paa. Well, that's how we define the brand new of our ex's right? And for me, its more of a relief kung idedefine natn sila in the ugliest way we can. Hindi ako papayag na sila masaya ako miserable! Babangon ako at luluhod ang mga tala!! May himala!
Chapter one:
Years later...
Hindi ako maxadong makatulog ng gabing iyon, I'm still thinking of a master plan para magawang miserable ang buhay nilang dalawa.. sabi nga ni Anne Curtis " I will not give him up, without putting a goddamn fight" GRRRRRR. I know it's been years pero I still want to have the taste of revenge. Nag isip ako ng mabuti ng sobra sobra hanggang may lumabas na malaking bumbilya sa ibabaw ng aking ulo.,. haha,,! Humanda kayo.!
"'hello friends, tara mag reunion, invite natin lahat ng ka group natin sa friends forever (group namin sa fb), since matagal na rin taung hindi nag kakasama sama," (message sent) (post).
"okay, saan naman?.. message from Marlene (ang aming valedictorian, meron syang infrared sa noo.., un ang alam ko kaya sobrang talino..haha).
"Sa Laiya kaya,, sa batangas? Haha.. meron naman siguro taung budget parepareho,, engineer ka naman,, haha,, "
"haha, ganun? Well sige inform natin sila!"
"okay! Message sent!"
Lumabas ang mala joker kong ngiti habang naiisip ko ang unti unting pag tatagumpay ko sa plano ko! At bigla kong naisip pano pala kung walang pera ang mokong? E di hindi din ako mageenjoy? Teka!! Hindeeee Maari,,! Kinagat kagat ko ang kuko ko habang nag iisip ng plano kung paano ko sila mapapayag sa gusto ko! Ilang taon ko ding pinag hirapang isipin ang mga plano ko! Hindi pwedeng masira! Ilang lata din ng alpine evaporated milk at ilang bunga ng Kalamansi ang naubos ko para gumanda ako,, at ilang yelo din ang natunaw para lang sa mukha ko! Tapos? Ano hindi matutuloy ang plano ko? NO!!!!!!!
Habang naglilista si Jellie (ang closest friend ko ng high school) ng mga kasama sa outing namin, pilit kong isinisingit ang ulo ko para masulyapan kung kasama ba sya sa listahan, kinakabahan ako at naiihi kasi wala pa akong naiisip na plano para mapasama sya kung sakaling wala syang pera. Hindi ko naman pag aaksayahan ng pera ang lalaking iyon, dahil sapat na ang collection na t-shirt na binigay ko sa kanya noong kame pa, branded pa nga ang mga iyon! Every birthdays ang anniversaries, eh wala nga akong natanggap kahit isang bulaklak mula sa kanya!
