[iKON] Cross-dress [BOBYUN]

START

                แสงแดดอ่อนๆส่องลอดยอดไม้สูงตกกระทบพื้นถนนลาดยางเป็นด่างดวง อากาศกำลังเริ่มอุ่นขึ้นสำหรับฤดูใบไม้ผลิ เสียงนกร้องแว่วแข่งเสียงเครื่องยนตร์รถ สายลมอ่อนๆพัดผ่าน โดยรวมแล้วนับเป็นเช้าที่ดีวันหนึ่ง ทว่านั่นกลับขัดแย้งกับอารมณ์ขุ่นยิ่งกว่าโคลนของซงยุนฮยองอย่างที่สุด

ข้อหนึ่ง เพราะไม่รู้ว่าผีห่าซาตานตนไหนดลใจให้เขาตอบรับข้อตกลงของน้องสาวฝาแฝด

ข้อสอง เพราะไม่รู้ว่าหลังจากตอบรับข้อตกลงแล้วเขาควรทำอะไรต่อ

และข้อสาม เพราะเขาเกลียดชุดนักเรียนหญิงกระโปรงสั้นที่สวมอยู่จนแทบอยากเผามันให้หมดทั้งตู้

ผู้ชายอกสามศอกต้องมาสวมวิกนุ่งกระโปรงแถมด้วยหน้าอกปลอมๆ (ต้องขอบคุณน้องสาวของเขาที่มีไข่ดาวไม่ใช่แม่นมหนองโพ ไม่อย่างนั้นชีวิตวัยสิบแปดปีของยุนฮยองอาจบัดซบยิ่งกว่านี้) มันใช่เรื่องที่ไหน!?

ไหนจะกระเป๋าเสื้อผ้าที่หิ้วติดมาอีกใบนั่นอีก เกิดห่างกันไม่ถึงสองนาที แต่เขายังคงไม่เข้าใจระบบความคิดของน้องสาวสักนิด

ทำไมต้องเลือกเรียนโรงเรียนประจำที่จำกัดอิสระในการใช้ชีวิตเหลือเกินแบบนี้ด้วย

เด็กหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ พอจะรู้ตัวว่ายืนอยู่หน้าประตูรั้วก่ออิฐจ้องมองอาคารเรียนหลังสีขาวความสูงห้าชั้นมานานเกินไปแล้ว แต่เขายังทำใจยอมรับไม่ได้ว่านับจากนี้ อย่างน้อยๆหนึ่งเดือน เขาจำเป็นต้องใช้ชีวิตในฐานะของซงอึนจิน

ใครใช้ให้น้องสาวคนดีคนงามของเขาไร้ความสามารถด้านการเล่นกีฬาชนิดที่แค่วิ่งยังสามารถสะดุดฝุ่นได้ แต่ก็อีกนั่นแหละ ใครใช้ให้ยุนฮยองขยันโดดเรียนเสียจนถูกยัยตัวแสบหยิบยกมาเป็นข้ออ้างในการบังคับเขามาสอบพละแทน

พี่กับน้อง ถึงตรงนี้ไม่แน่ใจแล้วว่าใครบ้ากว่ากัน

อันที่จริง ยุนฮยองกับอึนจินสนิทกัน อาจจะมากกว่าพี่น้องคู่ไหนๆ แม้จะงัดกันจนเป็นเรื่องปกติ เด็กหนุ่มออกมาดูโลกได้นาทีกว่าก็มียัยตัวแสบอีกคนตามออกมา พวกเขาเล่นด้วยกัน ดูแลกัน และทะเลาะกัน (ค่อนข้างเน้นหนักไปที่อันหลัง) กระทั่งตอนขึ้นมัธยมปลาย จู่ๆซงอึนจินก็มีความคิดอยากเรียนโรงเรียนประจำ ในขณะที่ซงยุนฮยอง มนุษย์ผู้เสพติดอิสระและการทำตามใจตัวเองยิ่งกว่าอะไรขอเลือกเรียนโรงเรียนเอกชนธรรมดาทั่วไปดีกว่า เป็นอันว่าชีวิตวัยรุ่นของพวกเขาแยกออกจากกันนับจากนั้น ตอนแรกก็ยังไม่ชิน แต่เมื่อผ่านไปสักเทอม อะไรๆก็ค่อยๆลงตัว

จนกระทั่งอึนจินได้รับคำสั่งเด็ดขาดว่าต้องสอบผ่านวิชาพละไม่อย่างนั้นไม่จบปีสามนั่นแหละ

เด็กหนุ่มถอนหายใจอีกครั้ง ในหัวยังอดกังวลไม่ได้ ไม่ต้องพูดถึงความมั่นใจ มันไม่มีอยู่แล้วตั้งแต่ต้น

มีอย่างที่ไหน ให้เด็กผู้ชายมาแต่งหญิงแล้วจะไม่ถูกจับได้ ถึงยัยตัวดีจะยืนยันเหลือเกินว่าพวกเขาหน้าเหมือนกัน ไม่มีปัญหาก็เถอะ

แล้วจู่ๆความคิดก็ถูกขัดเพราะน้ำหนักที่พาดลงบนคอทำเอายุนฮยองร้องเสียงหลง ดวงตากลมโตตวัดฉับมองแขกไม่ได้รับเชิญตอนเช้า กระทั่งสบเข้ากับสันจมูกโด่งที่ติดจะรั้นน้อยๆคิ้วที่ขมวดมุ่นเป็นปมถึงค่อยคลายออก

อีกฝ่ายเป็นเด็กหนุ่มตัวสูง คิ้วได้รูปอยู่เหนือดวงตาเรียวรี ริมฝีปากบางกับฟันที่ให้ความรู้สึกเหมือนกระต่ายกลับทำให้ดูมีเสน่ห์อย่างประหลาด เส้นผมสีน้ำตาลยุ่งเหยิง และดูเหมือนว่าเจ้าตัวไม่คิดจะทำอะไรกับมันด้วย

หนึ่งในเพื่อนสนิทของอึนจิน เจ้าของตำแหน่งคิงของโรงเรียน

"เล่นบ้าอะไรแต่เช้า คิมจีวอน"

ยุนฮยองทำการบ้านมาดี แน่ล่ะ เขารู้จักเพื่อนของน้องสาวทุกคน