Çocuk ağladı..
Bulutlar da hüzün yağdı
Yeryüzünde kin nefret,
Masum ellerde kavuşma duası.
Yol çamurlu pasakli yırtık ayakkabilarla yürüdü mezarlığa,
Elinde kurumuş bir demet çiçek vardi,
Ve anne baba kabrine yaklaştı..
Dua bile bilmiyordu
Öğretecek kimsesi yoktu.
Konusamiyordu...
Onu kendi kaderiyle başbaşa bıraktığı günden beri dili tutulmuştu.
Ama içi paramparça olmuş
Gözyaşlarını tutamiyordu.
Masum bir yüreğin gece ve gündüze sağır bir haykırışiydi..
Yetim kalınmış bir dünya da yalnızca Allah'a emanetti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mürekkebin Son Damlası
PoesíaMürekkep damlalarının dans ettiği bir dünyada, duyguların en derin sırları şiirlerin sayfalarında buluşuyor. "Mürekkebin Son Damlası," duygu ve düşüncelerin en güzel halini yansıtan bir koleksiyon sunuyor. Şairin kelimelerle oynadığı bu kitap, okurl...
