Messages of Regret (One-shot)

"Baby, wag ka namang ganyan... Wag mo 'kong iwan please..."

I know I sound pathetic, hell, I already am. But I don't care, hindi ko kayang mawala siya sakin. Yakap yakap ko ang likuran niya at ayaw ko siyang pakawalan.

"Please, can't we just ... work this out? I'm doing ... my best here. Please. Just ... please don't leave me." Sinabi ko 'yan sa gitna ng mga hagulgol. Ang hirap kasi eh.

We've known each other since we were kids. Bata pa lang kami nagpromise na kami sa isa't isa na pagtanda namin, magiging asawa namin ang isa't isa. I don't know about him, but I was serious that time. Siya ang first crush ko... First love, first boyfriend, and now... No matter how much i want to deny it, my first heartbreak.

"Please sumagot ka, let's talk. Whatever mistake I made, I'm sorry. Wag mo lang akong iwan..."

A moment of silence ensued, and it's killing me softly. He couldn't look me in the eye, I knew something was wrong. I can't help but wonder what happened. Why would he leave me? Have I done anything wrong?

"Hindi kita maintindihan eh! Ano bang nangyayari? We've been together for six years... Six years, Jake! 4th year high school pa lang, tayo na. Andami na nating nalampasang problema. I'm sure kung anuman ang problema ngayon, kaya din nating---"

Pinutol niya ang sinasabi ko. "Tama na! Please Lex..." Tinanggal niya ang kamay ko sa pagkakayakap sa kanya at humarap sakin. Hinawakan niya ang braso ko bago nagpatuloy magsalita, "Stop it. You look pathetic."

"I know that already.. Please baby.. Pl----"

"Hindi na kita mahal." matigas ang pagkakasabi niya dito. Tinignan ko ang kanyang mukha at nakita kong seryoso ito.

Is it true? Totoo ba yung sinasabi nila na minsan, sa sobrang tagal ng pagmamahalan---nauubos din ito...? Natahimik ako sa sinabi niya.

"I... I'm..." He paused for a moment. I knew what he was about to say next. But I urged him to continue, alam kong imposible pero gusto kong marinig na karugtong ng sasabihin nya ay: 'I... I'm just kidding.'

"I'm in love someone else now."

Hindi nga talaga ito biro.

"Sino? Bakit?" Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. "Kailan pa?"

"Just this week. Matagal ko na din siyang kilala, blockmate ko siya nung college. And katrabaho ko sya ngayon. Ngayon ko lang sinabi sayo kasi sinigurado ko muna feelings ko."

"Ganun ba?" I smiled bitterly. I knew that if this were the case, I had to let go.

"P-pwede humingi ng favor?" Nahihiya kong tanong sa kanya.

Tinignan niya lang ako ng malamig---walang emosyong mababakas sa kanyang mukha, sabay tanong din. "Ano yun?"

"Just give me one last hug, and kiss... Just a farewell kiss."

Ayaw niya pumayag ng kiss, hinug niya lang ako. Nagulat ako nang may tumikhim sa likod ko.

"Sino siya?" I'm guessing she was referring to me. Nakataas ang kilay niya at parang pulis na iniimbestigahan si Jake. Sya ba ang ipinalit sakin?

"I'm his girlfriend."

"Ex. Kaka-ex lang. Naggoogoodbye na lang kami..."

Natahimik ako.

"That's good, honey." Sabi nung babae sabay kapit sa braso ni Jake. Tinitignan niya ako at parang bahagya siyang nakaismid sa akin. Ganitong babae ang ipinalit niya sakin? Mamahalin niya ba si Jake gaya ng pagmamahal ko?