ABİMCİM

1

merhaba ben iz KILIÇ biraz kendimden bahsediyim 17 yaşındayım ne esmer nede sarışınım karışık bişeyim cene kemiginde olan siyah saçlarım bal rengi gözlerim var boyum 1.66 normal yani annemle babam ayrı normalde annemle kalırdım ama beni istemedigini söyledi ve bu yüzden babamla kalmaya başlıyacagım yani bi vazo gibi ordan oraya herneyse zaten annemde sevmezdi beni mecburiyetten yanında kalıyodum ben anlatmaya başlıyım

sabah erken saatte kalktım galiba şuan saat 6:55 eşyalarımı toplamaya başladım annemin bagırmasını dinleyemeyecek kadar yorgunum sadece elbiselerimi topladım eşyalarımı aldım bide aile fotografımızı aldım bunu ben 3 yaşındayken çekilmişiz bi yanımda babam bi yanımda annem babamın yüzünü sadece burdan tanıyorum hiç gelmemişti yanıma yada annem engellemişti bu arada annemin beni istememesinin seveni yeni koca bulması neyse ne banane artık elime fotografı aldım ve babamı incelemeye başladım bana benziyordu gözleri dudak yapısı felan herneyse gidip bi duş almak için odama lavobaya girdim babam istanbulda kalıyormuş ben ise ankara sabah beni almaya gelcekmiş yeni bi ailesi bile varmış ailesi dediysem sadece karısı

---------saat 8.30------------

babam birazdan gelir şuan salonda onun gelmesini bekliyodum annemde karşımda kahvesini içiyordu kapı çaldı ben bi hışınla ayaga kalktım kapıyı açtım böyle saçlarının yanları hafif beyazlamış bi adam yanındada güzel bi bayan vardı buydu galiba bu benim babamdı bana dolu gözlerle bakıyodu ben öylece kaldım ne aglya biliyorum nede başka bişey hiç bişey yapmıyodum yapamıyodum hesap sorcaktım ama şuan boynuna atlayıp aglayasım var ama yerimde çivilenmiş gibiydim adamın kızım diyip bana sarılmasıyla kendime geldim karşılık vermedim veremedim ama kokusu sanki böyle dünyada istedigin en olaz bişey gibi özledigim tek şey gözlerimden yaş süzülüyodu ama kendimi tutuyodum annem yanımıza geldi bunu içki ve kahve kokusundan anlıyodum sonra babam geri çekildi beni kolunun altına aldı

-benim bitanecik kızım cok büyümüş dedi gözlerime baktı

-sulu gözlülügü bırakın hadi al eşyalarını gidelim dedi onayladım ve odama cıktım eşyalarımı aşşagı indirdim kapıdaki şöförde onları arabaya yerleştirdi hiç arkadaşım yoktu olmasında zaten hepsi fırsatıçı kapıdan cıkacakken annem

-bana sarılmak yokmu dedi ona baktım güldüm

-kocanla mutluluklar yeni cocugunu cok sev tamammı ona bana baktıgın gibi bakma üzülmesin dedim kapıdan cıktım adını bilmedigim babamla beraber arabaya bindik ben arka koltuga geçtim onlarda önüme oturdu bana bakıyolardı babam yüzümü inceliyodu ona bakıp

-zamanında bıraktıgın kızını şimdi sırf ortada kalmasın diye almaya geldin merak etme 1 sene sonra 18 olucam giderim evinden düzenin bozulmaz hem cocuklarınında düzeni bozulmasın kızım demezsin yigenim ailesi öldü dersin dedim bana dolan gözlerle bakıyolardı babam konuşmaya başladı

-bi oglumuz var 18 yaşında kendi evinde kalıyor yani evde rahatsın ve ben seni her zaman almak istedim ama annen bana vermedi sırf acı çekmem için onca kez evin önüne geldim geri gönderdi dedi yapmıştır benim annem sonuçta

-anladım ama çok isteseydin mahkeme kararıyla alırdın neyse diyip gülmeye başladım anlamsızca bana baktılar devam ettim 3 yaşından beri annemi ayık görmedim hep bana bagırır çagırır hergün içerdi ve bi hafta önce artık seni evimde istemiyorum dedi ve adını bile bilmedigim bi babam beni annemin zoruyla almaya geldi komik degilmi neyse içinizi bunaltmıyım diyip kafamı cama yaslayıp yolu izledim gözlerim kapanmaya başladı ama tutuyodum babam yalancı bi öksürükle ona bakmamı sagladı

-benim adım ali kızım senin adınıda ben koydum iz bu yaşına kadar yanında olamadım tamam seni koruyamadım haklısın ama artık yanındayım ve bırakmıyacagım belki beni baban olarak görmezsin ama ben senin babanım dedi gözlerinden yaş aktı

-biliyomusun BABA yada neyse boşver dedim gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım