The Day That I Met You

001

BO POV

"Bo! Ben je bijna klaar? We gaan zo." vraagt Senna, mijn beste vriendin. "Jaa bijna, nog 2 minuutjes en dan ben ik klaar." Vandaag gaan we dan eindelijk naar een concert van One Direction. "Papa wil je ons brengen?" Vraag ik aan papa. "Jaa is goed schat." "Daan (afgekort van Danisch) ben je klaar om te gaan? Papa brengt ons." roep ik naar Daan.

Papa brengt ons naar het stadion wat midden in Barcelona staat. Het is er ontzettend druk. Wij hebben VIP kaartjes dus we mogen via een speciale ingang naar binnen en zitten vlak voor het podium. Het is ondertussen 21.00u, het concert begint eindelijk. Ze zingen nog beter dan in de liedjes.

Als het concert is afgelopen wachten we nog even, zodat het wat minder rustig is. Na ongeveer 10 minuten gewacht te hebben lopen we dan toch maar de uitgang. Op dat moment loopt er iemand vol tegen me aan en val ik op de grond. Langzaam open ik mijn ogen en er hangt iemand boven me, die verdacht veel op Niall Horan lijkt van One Direction. Na een minuut wanneer ik weer op mijn beide benen sta zie ik het goed het is dus echt Niall Horan, ik kijk mijn ogen uit. "I'm sorry." Zegt hij. "No problem, it's okay." Zegt ik en kijk hem aan, en kijk in zijn zeeblauwe ogen. Hij glimlacht naar me en loopt weg. Na een geslaagde avond en met haafdpijn van die val rijden we terug naar ons vakantie huis. Eenmaal thuis poets ik mijn tanden, haal mijn make-up eraf en pak een paracetamol voor de hoofdpijnm trek mijn pyjama aan en kruip in mijn bed. Na een lange tijd val ik in een diepe slaap.