Elimi Sakın Bırakma

Quidittch antrenmanınfan sonra Harry'nin de Ginny'nin de dersi yoktu. Bu yüzden bitaz başbaşa zaman geçirebilmek için göle doğru yavaşça yürüyorlardı. Vardıklarında ikisi de kendilerini yere attı. Antremanda çok yorulmuşlardı. Bir süre sessizce yattılar Harry'nin Ginny'e göstermek istediği bir şey vardı. "Gin sana bir şey gösterceğim ama burada olmaz." Kız doğal olarak meraklandı. Ancak Harry'nin yanına geldi. Biliyor du ki eğer Harry söyleyecek olsaydı otada söylerdi. Bu yüzden hiç bir şey demedi. Hagrid'in kulubesinin arkasına yani karanlık ormanın başlangıcına gittiler. Ginny'nin tedirginliği gözlerinden okunuyordu. Harry de bunu anlamış olmalıki Ginny'i kollarının arasına aldı ve güvenle sardı. Tedirginliğinin geçtiğinden emin olunca onu bıraktı. Bir süre bekledikten sonra onun kendine baktığından emin olunca bağırdı. "Expecto Patronum!!" Asdan Ginny'nin beklediğinin aksine bir çatal boynuzlu geyik değilde erkek görkemli bir at fırladı. Ginny gözlerine inanamıyordu. Hemen Harry'nin kollarına attı. Kendini. Bu mutlulukla bağırdı. "Expecto Patronum!!!" Böylelikle iki tane at birbirlerinin etrafında dans ediyorlardı. Tabii ortalarında öpüşen bir çift vardı. Bunu bilenlerin sadece kendileri olduğunu sanıyorlardı. Ancak yanılıyorlardı. Ron. Ron onları görmüştü. Ve hala aklı almıyordu. Nasıl olursu. İkisi ayrıldıklarında onlara kızgınlıkla bakan bir Ron ile karşılaştılar. Ginny yüzünün kızardığınıhissediyordu. Az önceki halinden eser kalmamıştı. Hep abilerinden biri onları yakalmak zorundamıydı. Daha sonra Ron'un ifadesi yumuşadı ve Harry'e döndü. "Artık inanıyorum. Artık kız kardeşimin elini asla bırakmayacağını biliyorum." Daha sonra birlikte göle yöneldiler ancak Ron göle gitmek yerine Hogwarts'a yöneldi. Onlar sormadan ekledi." Size biraz özel zaman tanımalıyım.