Evcilik Oyunu (#Wattys2016)

Köşeye Sıkışmak

Multi: Mert
Şarkı Arya'nın söylediği (kız Arya karakterine koyduğum kız sesi orjinal)
***

UYGAR
Akşam olmak üzereydi. Efe arayıp her şeyin hazır olduğunu söylemişti. Şimdi meleğimin yanına gitme zamanıydı.
Bahçedeki bankta oturuyordu. Çok masum gözüküyordu. Hemen yanına gidip oturdum. Bana baktı ama hiç bir şey demeden okuduğu kitaba geri döndü. "Özür dilerim." Dedim. "Ne için" "O güzel gözlerinden yaş akmasına sebep olduğum için. İpek seni üzmek istemezdim ama bir kaç gündür çok uykusuzum ve sinirliydim sana patlamamam gerekirdi" dedim. Kitaba bakıyordu ama okumadığını biliyordum. "Ben de özür dilerim. Sadece korkuyorum. Seni kaybedicem diye. Bir daha nefes alamam diye çok korkuyorum" dedi. Bana bakıyordu. Gözlerimin en içine. Çok güzeldi. Sarıldım ona. O da bana sımsıkı sarıldı. "Akşam saat 8 de seni alıcam güzelim" dedim ve yanından kalktım.

ARYA
Arasla hemen mini partiye gittik. Sahile çok yakındı. Küçük nir yerde ve tahtada. Yapılmıştı dışı. İçeri girdiğimizde ise buraya tam anlamıyla BAYILMIŞTIM. Tamamiyen koyu renkler hakimdi. Hemen girişin karşısında up uzun bir bar vardı. Barın önünde yüksek oturöa sandalyeleri. Arkalara ve kenarlara doğru koyu yeşil deri koltuklar ve masalar kare kare guruplara ayrılmıştı. Ön taraflarda da daha çok iki ve üç kişilik sandalye ve masalar vardı.  Üyük bir sahnesi vardı. Sahnenin ilerisinde 80 lerdem kalma müzik kutusu,dart ve bilardo masası vardı. Burası tek kelimeyle MÜKEMMELDİ.

"Ağzını kapa Arya" Aras' kötü kötü bakıp omuzuna yumruk attım ve içeri girdim. Birden ışıklar açıldı. Loş ortam birden aydınlığa döndü. "Merhaba ben buranın sahibi Atilla siz de müzik için gelenler olmalısınız. Ben sahneye çıkmışken Aras'da Atilla Beyle konuşuyordu.

"Bayıldın öyle değil mi?" Diye sordu gülerek Aras. "Bayılmak az kalır ya bırada yatıp kalkabilirim" dedim "Peki ama sahnenin ortasında dönerek salaklara benziyosun al bu çantayı gitarı hazırla ben de sesi jazırlıcam sonra da deneriz." Başımı salladım ve çantadan gitarı çıkardım. Arasın da işi kısa sürede bitmişti. Mikrofunu açtım. Ne kadar da özlemişim. İçime hüzün düştü yine.

"Hadi bakalım prenses kimse yok bence şarkı söyleyebilirsin" dedi. Söyleyebilir miyim bilmiyorum sanki her an biri çıkabilir gibi hissediyordum. Ama söylemeyi de çok istiyordum. "Şey bilmiyorum ben-" "Hadi ama Arya en sevdiğin şeyi yapmıcak mısın bak burası boş" diye bağırınca istemsizce gülümsedim. Hemen sahnede arkaya geçti ve gitarını ayarlayıp bana baktı.

Mikrofonu aldım ve...

Do you remember feeling invincible?
When there was trouble it was us against the world
We kept running, running through the night
Chasing the sun 'til anything felt right

Can you save me now?
I get lost up in the clouds
Can you save me now?
You were my gravity
Can you save me now?
When the ground drops out I get lost in the clouds
Save me now
You were my gravity
Now my world is shattering

UYGAR
Mekanın kapısına geldiğimde bir yandan Mert'e laf yetiştirip kapının kolunu bulmaya çalışıyodum ki bir anda dondum kaldım.

Can you save me now?
When the ground drops out I get lost up in the clouds
Save me now
You were my gravity
Can you save me now?
When the ground drops out I get lost up in the clouds
Save me now
You were my gravity
Now my world is shattering

Ooooh, now my world is shattering
Ooooh, you were my gravity

Ve o sesi tekrar duydum. Annemin sesini. Bu nasıl olurdu.Olduğum yerde kalmıştım. Gözlerim dolmuştu. Ben yıllardır bu sese hasrettim. Küçükken hep bize şarkı söylerdi. Ve o ses melekleri kıskandıracak derecede güzel ve özeldi. Kesilmişti. Şarkıyı bitirmişti. Kimin söylediğini o kadar çok merak ediyordum ki. Bi yanım içeri girip o kişiyi bulmak istiyordu bi yanımsa buradan gidebildiğim kadar uzağa gitmemi istiyordu. Çünkü eğer onu bulamazsam her şeyim öahvolabilirdi. Belki de bu ses o ses değildir. Belkide hasret kaldığım için yada duvarlardan öyle duyuluyodur. Çünkü bu imkansızdı.