...1...

399 17 3
                                    

"หนูขอผ่านนะคะสำหรับงานนี้...."เด็กสาวที่ยืนอิงราวบันไดเอ่ยขึ้นลอยๆไม่ยอมมองหน้าสบตากับคนเป็นแม่และพี่สาว

"อ้าว!!..ยายแหนมแกก็อยู่บ้านเหรอ??..."ปรียานุชกลับอุทานปนหัวเราะราวไม่ใส่ใจ เด็กสาวเม้มปาก แน่ละสิ!...แม่ไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตาอยู่แล้วก็เธอไม่สวยเหมือนพี่แยมนี่แล้วยังดื้ออีกใครจะน่ารักเท่าลูกสาวคนโปรด

"แล้วแหนมจะอยู่บ้านยังไงคนเดียว...."วันวิสากลับค้านออกมาอย่างไม่เห็นด้วย

"แต่แหนมมีเรียน...แล้วแหนมก็อยู่คนเดียวได้..."นุชนารีตอบพี่สาวพร้อมยกมือขึ้นกอดอก

"ไหมล่ะ!!...มันเก่งจะตายไปจะไปห่วงมันทำไม...ดูแต่การแต่งตัวของมันสิยังกับผู้ชายเข้าไปทุกทีอีกหน่อยมันคงมีเมียเข้าบ้านมาให้อายคนแน่ๆ...."ปรียานุชจับเสื้อเชิ้ตลูกสาวคนเล็กกระตุกอย่างไม่พอใจ นุชนารีทั้งดื้อรั้นและไม่เคยยอมเชื่อฟังสิ่งที่เธอเพียรพยายามสอนให้ทำตัวอ่อนหวานน่ารักอีกหน่อยจะได้แต่งงานกับผู้ชายดีๆมีชีวิตที่สุขสบายแต่ยายลูกไม่รักดีกลับทำทุกอย่างตรงกันข้ามราวจะแข็งข้อกับเธอให้ถึงที่สุดทั้งการเรียนทั้งการแต่งตัวไม่ได้ดังใจเลยสักอย่างเดียว

"แม่ค้า!!..."วันวิสาปรามมารดาเบาๆก่อนหันมามองน้องสาวที่ทำหน้าบึ้งตึงฮึดฮัดใส่มารดา พอกันทั้งคู่จริงๆเจอหน้ากันเป็นทะเลาะกันทุกทีไป

"ก็มันบอกอยู่คนเดียวได้แกจะไปห่วงอะไรมัน...น้องแกแมนออกขนาดนั้น...."ปรียานุชหันมาบอกลูกสาวคนโตเสียงอ่อนลง

"แต่ยังไงแหนมก็เป็นผู้หญิงนะคะ....แม่รอไปเสาร์อาทิตย์ไม่ได้เหรอคะ...แยมเป็นห่วงน้อง...,"วันวิสาต่อรอง

"ไม่ได้!!....เอาเถอะไว้แม่จะจ้างหลานยายละมุนมาอยู่เป็นเพื่อนมันเอง...ว่าแต่แกยายแหนมห้ามไปทำมิดีมิร้ายหลานสาวเขาเชียวนะ..."ปรียานุชบอกวิธีแก้ปัญหาพร้อมหันมากำชับลูกสาว

"Lovely Giants"  รักจากใจของนายยักษ์Onde histórias criam vida. Descubra agora