Umutsuz Hayaller

SONUNDA ÖZGÜRLÜK

Sıkıcı hayatımdan herkese selam.Her zamanki gibi odamda takılıyor ve zamanın geçmesini bekliyordum.Artık o kadar sıkıcı ve bunaltıcı gelmişti ki,internetten nasıl ortam kuracağıma bakıyordum.Saçma..!Artık kurtulmaya ihtiyacım vardı,çünkü ben bir GENCİM!

Salona gidip uzandım,annem her zamanki halindeydi.Bu nasıl bir saçmalık cidden?Hiç mi sıkılmıyordu?Her gün aynı şeyi yıllarca yapmak onu hiç mi bunaltmıyordu?Her neyse bu beni ırgalamaz.Anneme doğru dönüp çekingen ses tonumla;

-Anne,bana biraz para verir misin?

-Anlamadım?Parayı ne yapacaksın?

-Biraz dolaşacağım.Arkadaşlarımla..

-Kendi paranı kendin kazandığın zaman istediğin gibi takılabilirsin.

Ah,lanet olsun!Cidden bunu mu düşünüyordu..?

-Lanet olsun,o zaman işe giriyorum anne!

-İşe mi?Sen daha gevrek ısıtamayan çocuksun ne işinden bahsediyorsun?

-Bilmiyorum anne.Belki garson..Bunu yapmama sen zorluyorsun!

-Cüzdanımı getirsene.

Koşarak odasına gittim,cüzdanını hızlıca getirdim.

-Ee,anne?

-...

Bir şeyler karıştırıyordu.Sonra bir kart çıkarttığını gördüm.

-Eğer geleceğini planlamıyorsan,her ay idare ederek bu kartı kullanabilirsin.

Ne?Çıldırıyorum..Cidden para mı verdi yani şimdi?!

-P-peki anne.Teşekkür ederim. (Yanağından öptüm)

-Dikkatli ol.

-Görüşürüz.

Dedikten sonra güzel tişörtlerimden birini giydim,altıma dar paça kot giydim.Beyaz yeni ayakkabılarımı ayağıma geçirip dışarı fırladım.
Oh be!Cidden harika,harika..Mükemmeldi.İstediğimi elde etmiştim.Bu kadar kolay olacağını sanmıyordum..

İlk işim biraz gezip yerleri öğrenmek olacaktı.Paramı hemen harcarsam kendimi zor durumda bırakmış olurdum.Kızılay otobüslerine bindim ve bir köprünün altında indim.Evet,oldukça kalabalık ve ilgi çekici.İlk işim arkadaşlarımı aramak oldu,telefonumu çıkartıp bir grup araması başlattım.Tüm en yakın arkadaşlarımı aramıştım..Telefonu ilk Semih açtı;

-Alo,Ediz?Neredesin,ses oldukça kalabalık geliyor.

-Dışarıdayım kanka,Kızılay'da.

-Ne,ciddi misin?Hemen geliyorum,bana konum gönder.

Tam o sırada Melis de telefonu açtı.

-Hey,naber çocuklar?

-İyi senden Melis?

-Benden de iyi Semih.

Sonra Semih anlattı dışarıya çıktığımı.İkisine de konum attım ve buluşacaktık.Ben bir banka oturdum ve bekliyordum.Önce Semih geldi,biraz sohbet ettik.Nasıl dışarıya çıktığımı,kartı falan söyledim.Tebrik etti başardığım için.

Sonra Melisi gördüm,ama..Ama şok geçiriyordum..Yanındaki..

büyülenmiş bir papatya gibi..