A little bit of love in a lonely story

hoofdstuk 1: Maak kennis met Amber, en haar chaotische soap serie

hoofdstuk 1: Maak kennis met Amber, en haar chaotische soap serie.

Music: Declan McKenna - Brazil.

De lucht is donker geworden en de zon laat zich niet meer boven aan de hemel zien, daarin plaats staat de maan met al zijn sterren te stralen. Met mijn twee volle boodschappen tassen loop ik mijn straatje in, de wind voelt warm aan mijn gezicht. Ik doe mijn voordeur open en laat mijzelf neerploffen op mijn bank met mijn overvolle tassen naast mij. Het straatje voor mij is gevuld met koppels, begrijpelijk als je ziet hoe mooie zomeravond het is. Ik pak de boodschappen uit en laat mijzelf daarna nieuwsgierig met een kop thee en een romantische boek op mijn bank ploffen. Met mijn nieuwsgierige ogen en haast enge glimlach kijk ik het straatje in. Welkom in de dagelijkse doening van Amber Hoekstraat. 

Het liefdes straatje, daar woon ik in. Een straat waar vooral koppels komen en 'eenzame singles' als mij naar toe komen om de liefde op te zoeken zegt Adam altijd. Adam mijn haast enige vriend en kennis die ik op hele wereld ken. De enige drie mensen die in mijn leven spelen zijn; mijn moeder, mijn vader en Adam. En terwijl ik mijn eenzame avond weer voor mijn raam zit staat Adam al dansend in een club. We zijn vrij verschillend zo is Adam bijvoorbeeld een echt feestbeest die hoopt dat hij de ware ergens dronken op een vloer ontmoet, hij is ook homo en hij houdt vreselijk veel van horrorfilms. Ik daarin tegen ben ik heel gewacht op de ware, ben hetero en vindt horrorfilms zeker niks.

Het gene wat ik en Adam gemeen  hebben is dat we in de achttien jaar dat we leven nog nooit een vriendje hebben gehad. Het is niet dat je er een nodig heb want zeg nou eerlijk. Niemand staat te wachten op liefdesverdriet.

—

'Oh Amber Hoekstraat!' Ik zucht overdreven terwijl ik mijn ogen open probeer te doen. Soms vraag ik me echt af hoe Adam mijn appartement binnen komt, het zou me namelijk niks verbazen als hij via het raam is gekomen. 'Goedemorgen Adam dankjewel voor deze vroege verwelkoming in mijn eigen huis!' Zeg ik en draai me om als Adam al huppelt mijn kamer in loopt en de gordijnen met een armzwaai open doet. 'Je sleutel ligt in de bloempot voor je voordeur.' Zegt hij zoetig. Ik kijk naar hem op. 'Hoe weet je dat?' Vraag ik verbaasd terwijl mijn ogen aan het felle licht wennen. De lucht buiten is blauw en zelfs de zon komt door de witte wolken heen. 'We zijn al vijf jaar vrienden en jij denkt serieus dat ik niet weet waar jou sleutel ligt?' Zegt hij haast gekwetst. 'Wat kom je eigenlijk doen? Het is pas..' ik kijk op mijn klok: tien uur. 'Tien uur.'

Oh wacht wat? 'Het is al tien uur?!' Schreeuw ik haast terwijl ik uit mijn bed rol en de deur van mijn klerenkast open doe. 'Rustig aan Amber, je weet dat we vandaag een studiedag hebben toch?' Ik hoor in zijn stem dat hij dit vreselijk grappig vindt en kijk hem dodelijk aan. 'Maar nu je toch wakker ben kun je gezellig met mij een dagje door brengen!' Lacht hij en ik gooi gemeen een kussen naar zijn gezicht. 'Hup, hup we hebben niet de hele dag de tijd.' Hij tuit zijn lippen en kijkt me geamuseerd aan. 'Natuurlijk koning.'

'Wow, ze is klaar!' Zegt Adam als hij mij de woonkamer zie binnenlopen. Ik buig voor hem en pak daarna mijn schoenen. 'We kunnen gaan ben je klaar?' Ik kijk Adam aan. 'Ja, al meer dan een half uur.' 'He jij kwam naar mijn huis toe!' Bijt ik hem toe en geef hem lachend een duw. We lopen het drukke centrum van Amsterdam in en stoppen bij de eerste en beste Starbucks die we tegen komen. Adam bestelt onze alledaagse karamel latte. Ik ga aan een tafeltje zitten bij het raam en kijk naar buiten waar mensen volop aan het genieten zijn van de zon, die boven aan de hemel straalt. Adam komt naast mij zitten en overhandigt mij de karamel latte.

'Dus prinses, hoe gaat het met je depressieve liefdesleven?' 'Fijn dat je zo geïnteresseerd ben in mijn liefdesleven, het gaat prima mijn chocolade en ik vermaken ons heel erg.' Grijns ik terwijl ik een grote slok van mijn latte neem. 'Weetje Amber je kan ook altijd op Tinder gaan.' Ik spuug haast mijn latte uit terwijl ik naar Adam kijk die zo onschuldig zijn schouders ophalen. 'Oh ja en dan schrijf ik onder mijn selfie van twee jaar geleden; student van 18 , depressief en woont in het liefdesstraatje in Amsterdam. Nee dan heb ik de jongens te pakken hoor!' Ik lach hard om mijn eigen grap. Adam kijkt me meelevend aan. 'Ik jou toch nog prins.' Ik geef hem een knipoog en lach. 'Ik snap echt niet waarom ik nog steeds vrienden met je bent, prinses.' Grijnst hij. Ik lach, 'ja ik weet het ik verdien betere vrienden dan jou.' Hij lacht en samen gaan we de zonnige middag tegemoet in de Starbucks mt onze karamel latte.

_______

"Sometimes you climb out of bed in the morning and you think, I'm not going to make it, but you laugh inside Remembering all the times you've felt that way." -Charles Bukowski.