Aynı Yıldızın Altında

Dayan Hazel

Hastanenin beyaz duvarları arasında sıkışıp kalmış olmanın yanı sıra Agustus uzun bir süredir rüyalarıma girmiyor. İlacın hayalleri öldürmek gibi bir yan etkisi olabilir mi acaba? Ya da gördüklerimin hepsi zihnimin bana oynadığı bir oyun mu?

Sürekli bunları düşünür oldum. Gittikçe kilo kaybediyorum bu annemi endişelendiriyor. Doktor 3 kilo daha verirsem ilaç için tedaviyi durduracağını söyledi. Bu benim için pek anlam ifade etmiyor. Günde sekiz reçete ilaca çoktan alıştım. Hayatımdan birkaçı eksilse benim için sorun olmaz.
....

Günler günleri kovalarken sonunda sonbahar geldi çattı. Agustus'tan hala haber yok. Artık cennete yapacak başka şeyler bulmuş olmalı. Ben bile kendimden sıkılmışken bu oldukça olası. Eve döndüğümde fazla bir şey değişmemişti. Birkaç çerez tabağı cam sehpada duruyordu tüm değişiklik bundan ibaret. Odamda ise hayli fazla değişiklik vardı. Agustusla olan resmim yerde paramparça olmuş bir çerçevede duruyordu. O cam kırıklarını kalbimde hissettim resmen.
Annem farkettiğinde o da fazlasıyla üzülmüştü ve çabucak yeni bir çerçeveye koydu. Gus beni terk etmiyorsun? Değil mi?

Salı öğlene doğru uzun zamandır uğramadığım destek grubuna gittim. Issac sağolsun beni yanlız bırakmadı. Peter hala gitar çalıp her defasında kanserini açık bir şekilde anlatmaktan bıkmamıştı. Yine de onu gördüğüme sevinmedim diyemem.

Özlediğim çok şey var aslında...