KADERİM

Bölüm 1

Yaşamak güneşin doğup akşam olunca batması değildi.Yaşamak nefes alıp vermek değildi.Yaşamak özgürlüktü aslında....

18 yaşında genç bir kızdım ben ,hayallerim alınmasaydı elimden su anda belki de gelen bu sınav sonucu benim için bir kurtuluş olacaktı.

Ne olduysa o gün abimin eve geç gelmesi ile başladı her şey .Benim için çok değerli olan abim MURAT TAŞ.Biz iki kardeşiz .Babamla annem biz doğduktan sonra tekrar çoçuk sahibi olmak istememişler.Biz de bunun tüm avantajlarını kullandık tabii sevgilerinin tüm sınırları ve güzellikleri bize ait oldu.Murat abim şuan üniversite mezunu ve çiçeği burnunda bir beyin cerrahı .Çok ünlü bir hastanenin aranılan cerrahlarından birisi ,hayatımızın dönüm noktasıydı aslında .

Abimin bir sıkıntısı vardı kaç gecedir ama aileden kimseye derdini anlatmıyordu sanırım.Üzülüyordum tabii o kadar sene emek verdi çalıştı çabaladı ,en sevdiği mesleğin ekmeğini yiyor ama yine mutlu değil.Bir gece yanına gitmek için merdivenleri  çıkarken biri ile telefon görüşmesi yaptığına şahit oldum.Bize anlatmadığından azıcık kulak misafiri oldum. Abim konuşmadan hep karşı tarafı dinliyor ama asla cevap vermiyordu.Halinde bir tedirginlik bir korku vardı sanki.Gitmedim yanına cesaret edemedim.olayların bu hale geleceğini bilseydim gider öğrenirdim değil mi nereden bileceğim bu olayların bana döneceğini,,,,

Sabah geç kalktım .Yaz tatilinde olduğum için erken kalkmama gerek yoktu ,babam bu saatte işte olur annem pek sıkmazdı.Yataktan kalktığım gibi uçarak kendimi banyoya ışınlandım. Rutin ihtiyaçlarımı tamamladıktan sonra aynanın karşısına geçtim. Güne keyifli başladım.Dolaptan askılı bir elbiseyi aldım ve üzerimi değiştirdim .Saçlarımı da topladıktan sonra hazırdım .Yatağımı da düzelttikten sonra bu yeni güne hazırdım.Merdivenleri koşarak indim .Ortam yalnız buz gibiydi,bir anda tüm modum düştü.gülmek istiyorum ama gülemiyorum babam öğlen olmasına rağmen halen masanın başında bardakta ki soğumuş çayın şekerini karıştırmakla meşgul ,o kadar dalgın ki farkında bile değil annem ise tabağında ki domatesin çekirdeklerini sayıyor sanırım katletmiş .Benim geldiğimin farkında olmadıkları kesin ;

----anne annne annnneeee

----baba babaaaa babaaaaa   ,hayret edilecek bir durumdu beni duymuyorlar tepki vermiyorlar.Sanırım uzaylılar dünyayı işgal etti annemle babamın vucudunu ele geçirdiler ve şu an ben tehlikedeyim .

----anne baba kapıda biri var ...ses yok tekrar deneyelim .

----baba telefonun çalıyor babaannem rahatsızlanmış sanırım bak kaç oldu aradığı... yine tepki yok babam biraz annesine düşkündür ana kuzusu ne olacak. 

----anne anne babaannem bize taşınacakmış artık bizle yaşayacakmış,bu gelin oğlumun başını yaktı bizden uzakta torunları da göstermiyor diye feryat figan,,,, tık yok yine aslında korkmadım değil neler olduğunu çözmem lazımdı.En son kozumu oynadım içimden dua ediyorum tabii eğer bu dediğimi hatırlarsa beni kıtır kıtır keserdi babam.

---- Baba benim bir sevdiğim var okulda beni istemeye gelecek akşama ,,,,,, ses yok yok demek ki bunu da yemedi babam.şimdi son kozumu oynadım..

----Baba ben bohçamı hazırladım akşama yolcuyum,,,,dediğimde babam sandalyeden öyle bir kalktı ki çıkan ses gök gürültüsüydü sanki .Masanın örtüsünü hızlı bir şekilde çekti hiç bir şey kalmadı hepsi kırıldı .Bas bas bağırıyordu  :

----Elif yeter sus artık !!  şimdi git odana ben seni çağırana kadar da aşağıya inme birazdan buraya yabancı misafirler gelecek sakın aşağıya inme ben çağırmadan.Şaşırdım çok çok sinirliydi anneme baktım babama farkettirmeden ,annem başını yere eğmiş sadece ağlıyordu.Merdivenlere doğru yönümü döndüm evimizin telefonu çaldı açtım;

----Alo,

----..............

----Abim Murat evde yok,

----...............

----Hastanede nöbetçi o ancak akşama gelir siz kimsiniz ?

----................

----Tamam aradığını söylerim gelince .dedim telefonu kapattım.

Şaşkındım arayan kişi kim olduğunu asla söylemedi ama alışkındık böyle telefonlara abimin hastaları gece gündüz 24 saat devamlı ararlardı .Hastalık bu sonuçta geç saat yada erken asla dinlemezdi.

Babama döndüm ;

----Hastalarından biri sanırım kim olduğunu söylemedi arayan sanırım abimin ameliyatı var telefonu kapalı o yüzden evden aradılar.Babam bu elindeki bardağı duvara fırlattı. Duvara çarpan bardak tuzla buz oldu ,annem hıçkırıklarla ağlıyordu.

Evimiz de dolaşan kara bulutlardan artık şimşekler çakıyordu .Yakında kar ortalığı buz kesecekti.Babamın sözünü dinleyip odama çıktım.Canım sıkıldı ama dışarı çıkamazdım ,şimdi daha çok sinirlenirdi .Hemen bilgisarayın başına geçtim ,okuldan arkadaşlarla facebokta kurduğumuz grupta paylaşım yapmaya başladım.Bir iki derken tüm sınıf bir anda sohbette gözüktü. Kakari kikiri derken kafamı kaldırdığımda güneşin battığını fark ettim .Aşağıyı merak ediyordum annem ile babam ne olduğunu anlatmasa da kötü bir durum olduğu belliydi. Murat abimi aradım nöbeti bitmiştir kesin telefonu kapalıydı ulaşılamıyor.Allah Allah ne oluyor yahu ,,, kapıyı sessizce açıp boynumu uzattım evin içinde çıt yok her yeri sessizlik bürümüş,ne olursa olsun babam ne derse desin diyerek merdivenlerden aşağıya indim .Değişen bir şey yoktu sabah dağılan masa annemin oturduğu sandalye de kalması her şey aynı babam odanın içinde volta atıyor.

----Baba neler oluyor ? bana da anlatır mısınız.korkuyorum iyimisiniz ,annem neden ağlıyor ? sen neden bu kadar sinirlisin ?

Babam döndü yüzüme baktı sanki beni ilk defa görüyormuş gibi hızlı bir şekil de yanıma geldi bana sıkıca sarıldı .Babam canım babam benim ,bir günde yıpranmış sanki ağlıyordu boynuma gelen ıslaklık bunun şahidiydi . Yüzüne bakmak istedim müsaade vermedi.Ne kadar zaman geçti bilmiyorum babam beni bırakıp yürümeye başladı gene hapishanede hücrede volta atıyor sanki....

----Anne neyiniz var ?Abimin telefonu kapalı ona ulaşamıyorum ne oluyor? Annem bu söz üzerine hıçkırıklarla ağlamaya başladı,dayanamadım hemen yanına gittim ona sımsıkı sarıldım kokusunu içime çektim nereden bilecektim ,son defa bu şekilde anneme sarılabileceğimi.

İnsanoğlu 1 saat sonrasını ya da 5 dakika sonrasını bilebilseydi daha doğrusu geleceği görebilseydi sevdiklerinin kıymetini daha iyi bilmez miydi?Annemle ne kadar böyle oturduk bilmiyorum .Kapı zili çalınca kendimize geldik ,ben ayaklanıp kapıyı açmaya gidecekken babam kolumdan sıkıca tutup beni durdurdu.

----Sen bekle Elif ben kapıyı açarım.anneme dönerek hanım sende kalk kendini toparla abimler ablamlar geldi .diyerek kapıya doğru yöneldi.

Annem hemen toparlandı .ortalığı toplamaya başladı .Amcamlar ve halamlar kapının önünde olduğu için işi bitmedi tabii ,ben çöpleri mutfağa götürürken amcamla babamın konuşmasına kulak misafiri oldum istemeden .İyi olmuştur belkide benim için değil mi ?