Tatlı Belam//Byun Baekhyun

Tanıtım

Yeni bir gün kimsenin olmadığı sahilde yine oturup gün batımını izliyordum burası küçüklüğümden beri geldiğim bir sahildi ne zaman canım sıkkın olsa buraya gelirdim

Eve gidiyordum yarın ilk işim kitapçıya gitmek ordanda kahve alıp sahile geçmek ve kitap okumak istiyordum herkesten uzak kitap okuyacağım ama ilk önce kütüphanede yetim olanlara kitap okuyacağım onlar yetimler ama benim yansımdalar onlarla ben anlaşıyordum

Sabahlin hemen giyinip kütüphaneye gittim çocuklar orda toplanmış beni bekliyorlardı

"Ben geldim~"diyerek içeri girdim hepsi bağırmaya başladı ve sarıldılar sonra kitap okudum ve yanlarında ayrıldım kitapçıya gittim istediğim kitabı bulamadığım için bir görevliye seslendim

"Pardon~"dedim ve hemen ordan uzun boylu siyah saçlı benim yaşlarımda çocuk geldi

"Evet?"dedi

"********kitabı burda varda ben mi göremiyorum"dedim ve güldüm

"Var "dedi ve güldü ilerden bana istediğim kitabı getirdi bende ödeyip çıktım kahvemi alip sahile gittim orda kitabım bittene kadar durdum kitabım bittince sahildeki denize doğru baktım ve derin bir nefes çektikten sonra kalktım ve eve gittim annemler yattıkları için bende su içip yatmıştım

Uyandığımda ilk önce kahvaltımı yapmıştım ve yine kitapçıya gitmiştim yine o çocuk oradaydı neden çünkü orda çalışıyor evet cok akılısın Ae cha tebrik ediyorum kendimi vay anası neyse yeni bir kitap aldıktan sonra kütüphaneye gittim yetimler için kitap okumaya yani

"Merhaba~"diyerek içeri girdim ama hiç biri yoktu neden ? Hemen gidip danışmana sordum

"Burdaki yetim olan çocuklar nerde?"dedim danışmandaki kadında .

"Ah onlar artık gelmiyecek"dedi şaşkın bakarken

"Nasıl yani?"dedim

"Bas baya gelmicekler kütüphanemiz onları burda istemiyorlar"dedi ben baya sinirlendim

"Neden yetimler diyemi ezikler diyemi siz ne kadar iğrenç kişilersiniz onlar daha küçük beyninize tüküriyim"dedim ve ordan hemen çıktım sakin olmam lağızım bende hemen sahile gittim orda kendi kendime sinirlenip çıldırıyorum el kol falan bir çocuk geldi

"Iyi misiniz??"dedi kitapçıdaki çocuktu neşesiyle herkesi mutlu ediyordu bende

"Ah~evet sinirliyim"dedim çocukta garip bir bakış attı

"Sinirlenince böyle oluyorsunuz yani normal bişey?"dedi bende onayladım sonra ben banklara gittim orda kitap okumaya başladım yeni aldığım kitapta bittikten sonra çocuk yine yanıma geldi

"Kitap okumayı seviyorsunuz galiba?"dedi bende

"Ah evet sinirli ve canım sıkkın olunca buraya gelip kitap okurum"dedim

"Tuafmış"dedi bende şaşkın bakarken

"Neresi tuaf diye soracağımı bekleme bir şeyi uzatmaktan hoşlanmam"dedim sonra eve giderken bir kaç mahalle serserilerı gelmeye başladı ben onları görünce yonumu değiştirdim

"Heyh~ nereye gidiyosun güzellik?"diye bağırdı biri durdum döndüm ve güldüm bir anda bana yaklasan serseriye biri yumruk attı ve onlara kısaca

"O benim uzayın"dedi ben kimin mişim onun mu puf hayır tabikide serserileri dövdükten sonra bana dönen çocuğa

"Yha~ ben senin değilim "dedim oda

"Zaten olamazsın"dedi hihh (Y/N:ayy götüm)

"Aynen "dedim ve ordan gittim kolumdan tutu

"Geceleri buralarda dolaşma"dedi bende

"Ah~ güleceğim yoktu başımın çaresine bakarım"dedim

"Her zaman seni kurtaramam"dedi bende güldüm

"Gerek yok bu sahadece 1 kere olur dahada olmaz "dedim göz devirdim ve gittim tatlı çocuk ama tuaf karizmatik wow neyse ben kitapçıya gittim çocuk yoktu bende bir tane kitap alıp çıktım eve gittiğimde beni kurtran çocuk yerde yatıyordu bende koşarak yanına gittim ne oluyordu bilmiyordum 911 aradım

"Hey öldün mü?"dedim parmaklarını oynattı

"Yani ölmedin öldün mu yoksa kız" dedim kız ne alaka kafayı yedim nerdeyse ambulans geldi ve hastaneye gittiler ben onların yanlarında gittim çocuk uyurken bende baş ucunda uyuya kalmıştım...

Vote ve yorumlarızı eksik etmeyin yazım yanlışlarım varsa özür dilerim