/Yoongi.\
"Böyle yaşayamazsın biliyorsun değil mi?" Beş parasız bir şekilde evi terk ederken nerede kalacağım konusunu düşünmemiştim. Şimdide bu akılsızlığımın cezasını çekiyordum.
"Biraz daha müsaade et Jae. Kalacak bir yer bulduğumda gideceğim." İç çekip cevap verdi.
"Dostum benim için sorun olmadığını biliyorsun ama şu yaşlı moruk git gide huysuz olmaya başlıyor." Kafamı sallayıp onu onayladım. Yaklaşık bir aydır bu barakada kalıyordum ve huysuzlanmak konusunda tamamen haklıydı.
Yavaşça ayağa kalkıp yırtık koltuğun yanındaki valizimi aldım. Gidecekken Jae arkamdan seslendi.
"Üzgünüm Yoongi. Kendine dikkat et. Yine de kalacak yer bulamazsan beni ara." Kafamla onay verdikten sonra tamirciden çıktım.
Evet bir aydır bir araba tamircisinde kalıyordum.
Jae'de bay Lee'nin yanında çalışan benim yaşımda biri. İlk geldiğim gece parkta tanışmıştık. Kafası güzeldi ve ilk önce beni taciz etmeye çalışmıştı. Daha sonra ayılınca durumumu anlatmış ve yaptığından özür dileyip tamircide kalmayı teklif etmişti. O an için parkta kalmaktan daha cazip gelmişti fikir. Gerçi hala geçerli ama sepetlendiğim için şu an kalabileceğim tek yer ya park ya da bulabilirsem her hangi bir ağaç altı. Omzu silkip yakınlardaki küçük parka doğru yürümeye başladım.
Şansıma bulduğum ilk ağacın gövdesine yaslanıp oturdum. Doğruyu söylemek gerekirse uyumadığım tüm zamanlar Taehyung aklımdan çıkmıyordu.
O salak benim uğruma arabanın önüne atlamıştı. Tanıya şükür sürücü Taehyung'u fark etmiş ve durmuştu. Valizi taşıyamayan ben o korkuyla Taehyung'u taşımış taksiye bindirmiştim. Ardından da sedyeye kadar yine taşımıştım. Doktorlardan durumunu öğrendikten hemen sonra hastaneden çıktım. Alkol komasına girdiğinden vücudu taşıyamamış. Bu yüzdende bayılmış. Zaten benimle konuştuğunda felaket derecede kokan içkiden anlamıştım içtiğini.
Neden içmişti ki?
Beni aldattığı için pişman mı olmuştu? Ah hiç sanmıyorum. O küçük veledin geldiğinde ki gerginliği demek bu yüzdendi. Şimdi benim evimde mutlu dakikalar yaşıyorlardır büyük ihtimalle. Bense parkta yatıyorum. Sinirle çimenleri yolup bağırdım.
"Aish!" Biraz önce çimenleri yolduğum ellerimle saçlarımı yolmaya başladım.
"Ah! Lanet olsun!" Yah orası benim evimdi. Ne diye onlara bıraktım ki? Aptal mıyım ben? Tamam bundan şüphe etmeye bile gerek yok ama evimi onlardan almalıyım. Aylarca o evin kirasını verdim ben! Hırsla yerden kalkıp buraya hiç de yakın olmayan evime doğru yürümeye başladım.
"Neden bunu bir ay içinde düşünemedim ki?" Bir yandan kendime söylenirken biri ya da birileri veya bir şey başka bir seçenek olarak da bir yaratık valizimi durdurmuştu...
~~~~
Bir bölüm daha atmalı mıyım acaba? Birde yeni başladığım TaeGi kitabına bakmak isteyen olursa profilimde var hani siz şey edersiniz ehuehu Başlık yazmayı unutmuşum amk-_-
