သ​ေရပြဲ

part.4

ကြၽန္​​ေတာ္​သူ႔ကိုမုန္​းသင္​့တယ္​မဟုတ္​လား......

သူ႔မ်က္​ဝန္​း​ေတြကိုကြၽန္​​ေတာ္​​ေတြ​ေတြစိုက္​ၾကည္​့လိုက္​တယ္​..
ခံစား​ေစရမယ္​xiao luအထီးက်န္​ဆန္​ၿပီး႐ွံုးနိမ္​့​ေနတဲ့ဘဝခါးခါးကို
ျပန္​ခံရ​ေစမယ္​..........

"​ေျပာစမ္​းပါအံုး....ဘာလို႔မင္​းကငါ့ကိုပညာသင္​​ေပးရမွာလဲ"

"Hkhk..မင္​းပညာ​ေရးအတြက္​တစ္​လတစ္​ခါ​ေထာက္​ပံ​ေပး​ေနတဲ့
မင္​းအ​ေဖရဲ႕သူငယ္​ခ်င္​းဆိုသူကငါပဲ....."

"ဘာ....မင္​း...မင္​း .ကဘာအတြက္​နဲ႔"

"႐ွဴး..........စကား​ေတသိပ္​မ​ေျပာနဲ႔xiao lu...မင္​း​ေျပာလိုက္​တိုင္​းကုန္​လြန္​သြားတဲ့
​ေလကအစငါပိုင္​တယ္​ဆိုတာမ​ေမ့ပါနဲ႔....ကုန္​ကုန္​​ေျပာမယ္​xiao lu
မင္​းရဲ႕အရာရာကိုငါပိုင္​တယ္​...မင္​းရဲ႕အသက္​ကအစ​ေပါ့...ငါ​ေနဆို​ေန
ငါ​ေသဆို​ေသ​ေပးရမယ္​"

"မင္​းမွား​ေနၿပီ.....ငါ့ကိုမင္းမပိုင္​ဘူး...အထူးသျဖင္​့ငါ့ႏွလံုးသားကို​ေပါ့
မင္​းတစ္​ခုသိထားပါ.....ငါအရင္​ကluhanမဟုတ္​​ေတာ့ဘူး..အရင္​ကလို
မင္​းလုပ္​သမ်ၿငိမ္​ခံ​ေနမဲ့သူမဟုတ္​​ေတာ့ဘူး...​ေက်းဇူးပဲsehun...ငါ့ကို
ခက္​ထန္​တဲ့သူအျဖစ္​​ေျပာင္​းလဲ​ေပးခဲ့လို႔"

"ဘာ...ဒါဆိုမင္​းကငါ့ကိုအာခံမဲ့သ​ေဘာလား...."

"Hkhk..မင္​းငါ့ကိုလက္​ထပ္​လိုက္​တာအမွားႀကီးမွားသြားတယ္​....
မင္​းက​ေၿမြ​ေပြးကိုခါးပိုက္​ပိုက္​လိုက္​တာပဲ..ကြၽတ္​..ကြၽတ္​..ငါသနားလိုက္​တာ
မင္​း႐ွံုးရ​ေတာ့မယ္​..sehun.မဟုတ္​ဘူးhun.."

ကြၽန္​​ေတာ္​့ႏႈတ္​ခမ္​းထက္​မဲ့ျပံဳးတစ္​ခုဆင္​ျမန္​းၿပီးသူ႔မွာ
အဆင္​သင္​့ပါလာတဲ့ကား​ေပၚကိုတတ္​လိုက္​တယ္​....

"တတ္​​ေလhun......အိမ္​မျပန္​​ေတာ့ဘူးလား..ဘာလဲ.
Lu​ေမာင္​းရမွာလား"

႐ုတ္​တရက္​​ေျပာင္​းလဲသြားတဲ့အ​ေခၚ​ေဝၚအသံုးႏွံး​ေတ​ေၾကာင္​့
ကြၽန္​​ေတာ္​မင္​သက္​သြားရတာအမွန္​ပါ......

"​ေအာ္​...အင္​း...အင္​း.....လာၿပီ"

...............သ​ေရပြဲ............................