En güzel anılarla geldim sana,diye bağırıyordu adamın biri. Sarhoştu galiba. Bir evin önüne geçmiş sana aşığım Sevda diye bağırıyordu. Ve Sevda pencereden bakar adamın haline acır çünkü deli gibi seviyordur sevdayı. Ve pencereye çıkar ve bağırır;
- Yunus bey napıyorsunuz gece gece buralarda. Rezil oluyoruz. Lütfen yapmayın,der.
Ve sonra Yunus bi duraksar ne diyeceğini bilemez eli ayağına karışır.çok aşıktır ona. Ve söyle cevap verir;
-Sevda hanım lütfen aşağı gelip benimle konuşurmusunuz? Size söylemem gereken şeyler var,der
Sevda hanım heyecanlanır. Aslında Yunus beyin ona aşık olmasında gayet hoşnuttur. Çünkü Yunus bey gayet yakısıklıdır. Altın sarısı saçları. Boncuk boncuk mavi gözleri ve o selvi gibi boyu vardır. Sevda hanım pencereyi kapatır ve aşağı inerek yunus beyi sevindirir.
-Buyrun yunus bey ne söyleyeceksiniz bu kadar önemli bana.
Yunus bey;
-Sevda hanım biliyorsunuz size olan aşkım tüm şehre yayıldı. Ama siz bana yüz vermiyorsunuz. Sizi ne kadar çok seviyorum bi ben bi de allah biliyor. Söyleyin sizin gönlünüzü almak için ne yapmam lazım?
Sevda Hanım eline çenesine koyarak;
- Çok basit Yunus Bey biliyorsunuz. Daha bir ay önce babam sandalla denizde balık tutarken sandal battı ve babamın ceseti bulunamadı. Bana babamın cesedini bul ve beni ondan iste.
Yunus şaşırarak titrer ve bir kaç adım ileri geri yürür. Ve aniden durur.
-Ama nasıl olur sevda onu tam bir aydır arıyolar ve bulamıyorlar. Ben nasıl bulucam, der.
Sevda sinirlenir ve yumruklarını sıkar ve kapıya tekme atar.
-Sen ne diyorsun yunus. Ben babamın kızıyım ve ben babamın mezarı olmadan kimseyle evlenemem,der.
Yunus artık uzun bir yolculuğa cıkacağını anlar. Ve kafasında pilanlarını kurar.
- Tamam sevda hanım babanızı bulucam. der.
