Onca hançer yemiştim sevdiğim insanlardan ama yılmayı hic düşünmemiştim.Aramız açıktı.O benden nefret ediyor defol git hayatından dedikce yüzsüz bir şekilde aşkimı kovaklamak için uğraşıyordun.Doğru muydu? Değer miydi bilmiyorum.Ama yolumdan sapmadan kararlı şekilde tüm denilenlere rağmen aşkımı, sevgimi kaybetmeyip bekledim.Bayram önceydi engellemiştim onu köye gelince mesaj atar diye.Biliyordum çünkü bunu hep yapıyordu.Köye geldiği zaman, kötü anında mesaj atardı sadece.Köyden gidince mesajlara cevap vermezdi.Canım yanıyordu bu yüzden engellemiştim.Amcasının oğlu var.Mert bir cocuk.Bizim için çok uğraştı zamanında.Çok seviyordum onu yaptıkları için deil.İnsanlığı içindi bu sevgim.Onun önünde mutluluğu da acıyı da yaşadım.İyi ki öyle birini tanımışım.Sevdiğim kız bana güzel insanlarla tanışma fırsatı sunmuştu.Bayramda engeli kaldırmami söyledi bana amcasının oğlunun telefonundan.Amcasının oğluyla konuşurken elimden aldı.Ben seninle olmak, seninle mutluluğunu paylaşmak istiyorum dedi.Bu teklifine ağır bir şekilde karşılık verdim.Tekrar barışık.Ertesi gün olmuş.Bir şeylerin bahanesi ile tekrar gitmişti benden.Başkalarının dedikleriyle.Gitmeden önce amcasının oğlu ile vedaslasmaya gitmiştim.Oda vardı orda çıkıyorduk.Beni görmek için çıkmıştı.Son kez gördüm ve gitmişti.Sonrası gün bir mesaj bizim hikayemiz ne karardıysa bize dair her şeyy bitsin dedi.Ve ben nedense güldüm sadece.Alışmıştım yaptıklarına, söylediği yalanlar artik soğutmuştu beni ondan.Gayri dilde söz kalpte umut kalmamıştı çünkü.Hic bir şeyy için pişman degl.Bir daha olsa yine yaparım.İnsan acılarıyla olgunlaşır.Benim gözümü açtığı için minnettarım.Nasip nedir bilinmez lakin bundan sonra bacım sayılır.Ve ben acı çekmeyi bitirip unutmuş.Mutlu olmaya adim atmaya başladım .:-)
