"Jongin လား.."
Market ထဲမွာေစ်းဝယ္ေနရင္း ေနာက္ကေန ေခၚသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ Taemin hyung....လက္မွာလည္း ကေလးေလးတစ္ေယာက္ကို လက္တြဲထားေသးသည္ . ...
"Hyung...Taemin hyung.."
အၾကာႀကီးမေတြ႕ခဲ့ရတာမို႔ ထင္ပါ့....Taemin hyung ေတာင္ ေျပာင္းလဲသြားသလို...
"Yarrr!! တကယ္ Kim jongin,ဘဲ...မင္းဘယ္ေတြေပ်ာက္ေနခဲ့တာလဲ."
Taemin hyung ရဲ ႔ ဝမ္းသာအားရ ေမးလိုက္တဲ့ စကားကို ေျဖမလို႔စဥ္းစားဆဲမွာ...
"Nini"
လက္ဖဝါးႀကီးႀကီးတစ္ခုက Jongin လက္ေတြကို လာဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေခၚလိုက္တဲ့ နာမည္ေၾကာင့္ Jongin ျပံဳးလိုက္ကာ....
"ဝယ္ၿပီးၿပီလား hun"
"Inn...ၿပီးၿပီ...ဒါနဲ႔..သူက.Kim Taemin ထင္တယ္."
"အင္း...ဟူတ္တယ္ေလ..Taemin hyung...ဒါ sehun ေလ မွတ္မိတယ္မလား.."
Taemin ကေတာ့ သူေ႐ွ႕က လူ၂ေယာက္ကုိ နားမလည္သလို ၾကည့္ေနတယ္...Jongin က ျပံဴးလိုက္ကာ..
"ဒီမွာ ရပ္ေျပာလို႔မေကာင္းပါဘူး Hyung ရယ္...အေပၚထပ္က စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ခူဆီသြားရေအာင္.."
Taeminကေခါင္းၿငိတ္လိူက္ၿပီး...
"ခဏေလး Minho ကုိ ph ဆက္လိုက္ဦးမယ္...ခုဏေလးကတင္႐ွိေနေသးတယ္...အလုပ္နားရက္ေလး မိသားစုကို အခ်ိန္ေပးမယ္မ႐ွိဘူး..ေပ်ာက္သြားျပန္ၿပီ.."
Taemin hyung က ပြစိပြစိလုပ္ကာ ph ထုတ္ၿပီး minho ကို ေအာ္ေနတယ္...Taemin hyung လက္တြဲထားတဲ့ ကေလးေလးရယ္ minho ကိုေျပာေနတဲ့ ပံုေတြေၾကာင့္ Jongin တစ္ခုခုကို သေဘာေပါက္လာသလို႐ွိတယ္...
ငါးႏွစ္အတြင္းမွာ မေျပာင္းလဲတာ sehun နဲ႔ က်ေနာ္ဘဲ ႐ွိသည္လားေတာ့ မသိပါ.....
~~~~~~~~~~~~~
"မင္းက ထြက္သြား တာငါတို႔ကိုေတာင္မေျပာခဲ့ဘူး..."
Taemin hyung ရဲ႕ စိတ္ဆိုးသလို စကားေၾကာင့္ Jongin အားနာသလိုေလးျပံဳးျပလိုက္ကာ..
YOU ARE READING
Love Story | Zawgyi + Unicode |
Fanfictionက်ေနာ္တိူ႔ ၂ေယာက္ရဲ ့အခ်စ္ပံုျပင္.. SeKai Yaoi
