Çürük Yürek

umutsuz bir eylül

Gene ruhumun karanlık yanıyla uyandım umudumu kaybetmiş kalbimden darbeler almış yastığım sırıl sıklam ve gözlerim kapkara kalkıp aynaya baktığımda rimellerim akmış bi çare umudu, hayalleri yıkılmış bir kızdım dünden beri kaybetmenin ne olduğunu bilen bir kız çatı katındaki odamdan aşağı inerken annem ve babamın hakkımda konuştuklarını duydum sessizce dinledim dün yaşadığım şeylerden sonra onlarda anlamıştı bende ki bu değişimi etrafa neşe saçan Eylül artık adı gibi Eylülü yaşıyordu mutfağa girdim ailemin yüzüne baktım gözlerim simsiyah ve halkalanmıştı annem Eylül iyimisin? dedi. Sustum ve yutkundum üstüme hırkamı aldım sessizce evden çıktım kimseye hiçbiriyle söylemeden yollarda yürüyor ve her motor sesinden sonra aklıma dün geliyordu o kadar korkmuş o kadar çaresizleşmiştim ki her adımımı ağlayarak atıyordum dünü sadece ben ve o biliyordu sadece biz biliyorduk Eylül diye bir ses duydum döndüm evet oydu Hasandı ama nasıl olur da burada olur dün gece çok ağır bir trafik kazası geçirmişti yüzümde istemsiz bir tebessüm oluştu ona doğru yürümeye başladım o anda kayboldu. Hasan diye bağırdım bi müddet sonra da adımlarımı hızlandırıp bilinmeze doğru yürümeye başladım trafik kazası geçirdiğini sosyal medyada ortak arkadaşımız Leyla paylaşmıştı. Düşünüyordum nasıl olduğunu Hasan dün gece trafik kazası geçirmeden önce bana msj atmıştı beni çok sevdiğini ayrılmanın saçma olduğunu, bu ilişkiye yıllarımızı verdiğimizi anlatıyordu mesajda ama Hasa'nın eski sevgilisi olduğunu iddia eden kızın beni arayıp Hasan'la beraber olduklarını söylemesi benim için herşeyi bitirmişti Hasan'la ayrı sehirlerde olmanızda tuzu biberi olmuştu. Bu olayın o an
İçimde çok büyük bir pişmanlık vardı. Keşke Hasan'a sorsaydım böyle bir olayın var olup olmadığını panikle eve döndüm İnternetten bilet aldım yarın ilk uçakla Ankaraya gidiyordum
Hemen ortak arkadaşımız olan Leyla' yı aradım ağlaya ağlaya Hasan iyi mi dedim. Leyla sustu o sustukça daha kötü oluyordum yarın ilk uçakla İstanbul'dan Ankaraya gittim...