Η τελευτάια αγκαλιά

1ο καιφαλαιο

Αγαπημένο μου ημερολόγιο
Ήρθε ο καιρός να γραψω και σε εσένα για αυτό πρώτα απο όλα να συστηθουμε....Λοιπόν με λένε Βασιλική και είμαι 16 χρωνον δηλαδή θα πάω 1η λυκειου..Ζω στην Θεσσαλονίκη και έχω αλλά 3 αδέρφια...Τον Άλεξ με τον Άρη και την πολυαγαπημένη μου αδερφή Βαια..Οι γονεις μμ Αγαθή&Ιασσωνας είναι υπεροχοι..Και φυσικά η κολλητή μου η Ευαγγελία η οποια είναι αξιολατρευτη ....
"Να μπω??"φώναξε απότομα ο μεγαλος μου αδερφός  και πετάγομαι  απέναντι
"Μπες" φωναξα πιάνοντας την καρδιά μου με το χέρι μου
"Τι κανει η αγαπημένη μου αδερφουλα" ρωτάει με ενα ύφος
"Λεγε τι θες" του λέω καθώς κατάλαβα οτι δν ήρθε για καλό
"Θα βγω το βράδυ και θέλω να με καλύψεις" μου λέει κάνοντας μου puppy face
"Παλι,που θα ξαναπας??" ρωταω εκνευρισμένη
"Κάπου" μου λέει
"Όχι,δεν θα σε Καλυψώ παντα φεύγεις και κανεις δεν ξέρει που πάς...Να βρεις άλλον τρόπο να φύγεις ,εγώ δεν σε βοηθαω.." Του είπα καθώς σηκώθηκα και άνοιξαν την πόρτα για να φυγει...
Έφυγε νευριασμένος ...Ξανά ξάπλωσα και συνεχισα να γραφω στο καινούργιο μου ημερολόγιο
"Η ζωή μου είναι πολύ μπερδεμένη..Ελάχιστοι μπορούν να με καταλάβουν..Αγόρι δεν υπάρχει Βασικά υπήρχε αλλά πλεον είναι ψηλά..Μάλλον με προσέχει απο πάνω... Απο εκείνη την νύχτα που έγεινε το ατύχημα έχω κλειστή μέσα στον εαυτό μμ και δύσκολα ανοιγομαι..."
Αφού τελειωσα με της σκέψεις μου κατέβηκαν κάτω ο Άρης ο μικρος μου αδερφός έβλεπε παιδικά ενω οι άλλοι ηταν στην τραπεζαρία
"Ήρθες κόρη μου??" ρωτάει η μανα μου σαν να έχει να με δει χίλια χρόνια
Όχι σε 10 λεπτά θα είμαι εδώ μου ήρθε να της πω αλλά συγκρατηθικα
"Ναι" είπα προσπαθώντας να κάνω την χαλαρή
"Ρε μάνα τι σ έχω πει οτι δεν μαρεσουν τα φασολάκια" φωνάζει η αδερφή μου
Επησεις και ο πατέρας μετα και ο αδερφός μουανέκααντού το κεφάλι μου πονάει...Χωρίς δεύτερη σκέψη ανέβηκα πανω και ξάπλωσα ακούγοντας μουσική...Το πιο ωραίο συναίσθημα...
Ένιωθα κάποιον να χοροπηδαει απο πανω μου και ξύπνησα αφού με είχε πάρει ο ύπνος... Ναι όπως το φανταστικά η κολλητή μου
"Τι κανει μωρή?? Γτ χοροπηδας σαν κατσίκη πανω μου" της λέω μέσα απο τον υπνο
Χαμογελούσε και δεν σταματούσε μονο χαμογελούσε δεν έλεγε τιποτα...
" λεγε ρε τι έγεινε"την ξαναρωτησα αλλά εκείνη εκεί να χαμογελάει....
"Ντυσου και πάμε μια βόλτα" μου είπε μετα απο 5 λεπτα...ενω ξανά χαμογελούσε...αν και έχει υπέροχο χαμόγελο αυτην την στιγη με τρομάζει
__________________________________
Γεια σας;)Ξέρω είναι αρκετά σύντομο αλλά είναι μέχρι να το συνηθησω...σορρυ:\...τα λέμε στο επόμενο👍
Υ.Γστην φωτο πανω είναι η βασιλική