*Justin Dale's POV*
Nadito ako ngayon sa garden, tinatanaw ko yung field.. nakakamiss pala mag soccer. hayss.. XD
nagulat nalang ako biglang may lumapit sakin..
"oy Mr. Sungit!"
"B-b-bakit? Mr. sungit?" Ang ano naman niyaa -_-
"Ang sungit mo kasi"
"Tss." yan nalang sinabi ko,
"Kita mo, ang sungit mo nga.. may itatanong lang sana ako sayo"
"Ano?" -Ako
"Nakita naba kita dati?"
"Ewan" Parang nga e..
"Uhm, half japanese karin pala no?"
"Paki mo" wala talaga ako sa mood... ang dami ba namang sunod ng sunod sakin kanina.. dito tuloy ako napadpad..
"Ako din kasi.."
"Ah." yan lang sinabi ko..
"bakit di ka nagrerecess?"
"Di ko pa alam canteen dito" Akala ko tatawa siya kasi nagtanong narin ako kanina, tumawa yung pinagtanungan ko.. at sya hindi wow ha.
"Ahhh ganun ba, gusto mo samahan kita?"
Nag smile nalang ako.. mabait naman pala 'to eh..
Habang nasa canteen na kami, nagulat nalang ako bigla siyang tumakbo, at bakit.. bakit parang umiiyak siya?!
Sinundan ko siya.. bakit anong nangyari? anong ginawa ko? Nakita ko syang tumakbo ule papuntang garden.. at umiiyak nga siya.. kailangan nya siguro ng kaibigan..
Urghh. kasalanan ko yata? -_- hayss. ngayon ko lang to gagawin..
Lumapit ako sakanya...
"Uhm, Mara" -Ako
"D-d-dale? bakit ka nadito?"
"Nakita ko kasi umiiyak ka, may problema ba?"
"w-wala naman"
"eh bat ka umiiyak?"
"Dale *sob* nakita ko kasi ex ko *sob* kasama yung kaibigan ko, pinagpalit nya ako dun *sob* ang sakit sakit... *sob*"
She's in pain.. di ko alam gagawin ko... di ako marunong magpatahan..
yinakap ko nalang sya..
"Shhh.. mara wag kana umiyak.." Pagpapatahan ko.. Urhg.. so gaaay!
"thankyou Dale, thankyou"
Bakit ba dale tawag sakin neto? Ayoko ng tinatawag ako ng ganun... tss.
"Tara bumalik na tayo sa room, nag bell na.."
Tumayo naman sya, mukha syang depressed na depressed.. kawawa!
JUSTIN KAILAN KABA NAAWA?!
Hi guyth! :)) Hanggang dito nalang muna ia-update ko ha! =)))
Btw, thanyou Edward Candra for letting me to use their picture para I cover dito sa story! XD
BINABASA MO ANG
You're still the one
Teen FictionShe thought she was a sensible girl. But some kind of love had taken hold of her and refused to let her go, and it wasn't a happy, easy, joyful thing, it had her in a vice-like grip. Siya si Myla, tuluyan na nga ba niya nakalimutan ang first love ni...
