Salatalık Turşusu

125 15 1
                                    

"Zeynep hadi işin bitmedi mi hala?"

Kapıda dikilmiş beni bekleyen Koray'a göz ucuyla baktım.

"Tamam geliyorum şimdi"

Masanın üstündekileri düzenledim çabucak.

"Hadiiiii"

"Tamam geliyorum"

Sandalyemden kalktığım sıra Koray'ın bana olan bakışlarını yakalamıştım.

"Bir sorun mu var?"

"Çok yavaş hazırlanıyorsun, ben şimdiye eve gitmiş yemeğimi bile yemiştim."

"Abartma istersen "

Yandan çantamı alıp Koray'ın peşinden kapıdan çıktım.

O sıra Koray'ın babası da odasından çıkıyordu.

"İyi akşamlar Ahmet amca."

"Zeynep'cim gidiyorsunuz demek. Bizim hayta senden ayrılmıyor bu aralar."

"Baba!! Kızı eve bırakıyorum çünkü geç oldu"

Ahmet amca gülerek yanımızdan ayrıldığında yüzüme bir gülümseme yerleştirmiştim.

"Hadi gidelim hayta..."

Sonunda ikimizde arabanın yanına gelebilmiştik.

"Yarın önemli bir çekimimiz var sakın geç kalma, seni alamayacağım çünkü"

"Obaa ben hazıra alışmıştım bu olmadı şimdi."

Koray'ın yandan yandan güldüğünü görebiliyordum.

"Çok eğlendin bakıyorum, bana acı çektirmekten hoşlanıyorsun değil mi?"

Bir şey demeden arabasını sürmeye devam etmişti.
Bizim evin önüne geldiğimizde benimle birlikte arabadam inmişti.

"Unutmayın hanımefendi, yarın erken geliyorsunuz."

"Tamam anladık Koray, erken geliyorum. Milyon kez söyledin."

"Heh birde yarın haftalığını da alacaksın" dediğinde hızla ona dönmüştüm."

"Vallaha mı?" deyip gözlerimi pörtlettiğimde bu tepkime gülmüştü.

"Evet, bunu hak ettin. Gerçi bugün kırdığın lensin parasını maaşından kesmeyi düşündüm ama baktım bu tüm haftalığına karşılık geliyor, bir seferlik seni affettim"

"Sen adamsın Koray" deyip omzuna vurduğumda neredeyse geriye düşecekti.

"Sende amma dayanıksızsın be!!"

"Sen hiç kendinden yumruk yedin mi?" dediğinde bir gülme tutmuştu.

"Bir keresinde yanlışlıkla kafama tekme atmıştım ama bu sayılmaz sanırım."

Bu sefer ikimizde kahkaha attığımızda arkadan babamın sesini işitmiştim.

"Kızım geldin demek sonunda."

Tabi babamı gören Koray şok, Koray iptal.

Babam gelip elini omzuma koyduktan sonra Koray'ı baştan aşağı süzmüştü. Koray o sıra yutkunuyordu.

"Bu oğlan kim?"

"Arkadaşım işte, onunlaydık bugün"

"E.. Evet ar.. Arkadaşıyım... Ya.. Yani arkadaş.. İş..işte..."

"Arkadaşın kekeme mi?" dedi babam bana eğilerek.

"Hayır yalnızca salak. Koray sen geç kalma git artık."

Yıldızları SayHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin