Day Fifty-one

122 2 1
                                    

<Gale>

I don't feel like going to school today as I remembered what happened yesterday.

after James kissed me, his head went back to the table shouting "aaaahh!!" at natulala nalang ako don.

Kinalimutan ko yung sinabi niya about kay Tina at binuhat ko siya with all my strength putting his arm around my neck.

Grabe. Ang bigat talaga nitong lalaking to.

Pag dating namin sa labas e pinaupo ko siya sa passenger seat ng car niya at tinitigan ko siya for like 10 seconds thinking what to do next. Unfortunately, I don't know how to drive. Kung alam ko lang e inuwi ko na tong lalaking to.

After ilang minutes of mulling this over, I had finally decided to take a cab. Binuhat ko nalang ulit si James at sumakay sa taxi. Inuwi ko siya sa house nila at buti andon yung kuya niya sa labas ng gate na nag tetext. Siya na ang bag buhat sa kapatid niya. At first he kind of like bombarded me with questions pero I'm just too tired to explain kaya he ended up thanking me instead.

Umuwi ako sa bahay ng sobrang bigat ng katawan. Not because he's heavy pero kasi ang sakit ng mga narinig ko kanina from him e. He only kissed me just because he thought I was TIna. Wow. Just wow.

"Gale! Ano? Papasok ka ba? Handa na breakfast mo!"

Too tired to answer kaya lumabas nalang ako sa kwarto ko.

"oh! Bakit hindi ka pa nakabihis for school? Hindi ka ba papasok?"

"Pinag iisipan ko pa ate e"

"oh bakit? May sakit ka ba?"

"hindi. Basta"

"okay. Ikaw bahala."

I barely touched my food kasi preoccupied yung isip ko sa mga nangyari kahapon. Also, pinag iisipan ko kung papasok ba ako ngayon.

*vibrate vibrate*

I checked my phone to see who it is

"Gale! Where the hell are you? Pumasok ka na bilisan mo!"

"Ha? Bakit?"

"unang una mala-late ka na and second e meron nanamang parang mangyayari dito sa school"

binilisan ko na ang pag kain ko, got dressed and umalis na ng bahay as soon as I can.

Pag dating ko sa school may parang ginaganap sa stage sa labas ng school

"what is going on here?"

"ewan ko nga e. Kaya nga pinapapasok kita agad just to witness it with you"

pumasok na kami sa classroom and pag tapos e lumabas kami agad.

Hindi pumasok si James. Baka may hangover pa.

Pag labas namin e ang dami ng tao sa harap ng stage

"oh gosh what is going on?"

"may banda ba?"

"may concert ata"

mga bulong bulungan ng mga studyante sa paligid namin

after mga ilang minutong suspense e may lumabas na mga lalaki isa isa at pumwesto sa mga kanya kanyang instruments.

nag hiyawan yung mga tao lalo na mga babae syempre. Banda kasi sila ng school namin e mga may itsura lahat.

nag simula yung drums at sumunod yung iba pang instruments

mga ilang minutes e may lumabas na lalaki

ang gwapo

at first hindi ko na-notice kung sino tapos si James pala SHOCKS WHAT IS HE DOING NOW?

pumwesto siya sa microphone and he started singing 

"Sorry na kung nagalit ka di naman sinasadya

Kung may nasabi man ako init lang ng ulo

Pipilitin kong magbago pangako sa iyo

Sorry na nakikinig ka ba? Malamang sawa ka na

Sa ugali kong ito na ayaw magpatalo

At parang sirang tambutso na hindi humihinto

Sorry na talaga kung ako'y medyo tanga

Hindi ako nag-iisip na-uuna ang galit

Sorry na talaga sa aking nagawa

Tanggap ko na mali ako wag sanang magtampo

Sorry na

Sorry na wag kang madadala

Alam kong medyo nahihirapan ka

Na ibigin ang isang katulad kong parang timang

Na paulit-ulit kang hindi sadyang nasasaktan

Sorry na saan ka pupunta?

Please naman wag kang mawawala

Kapag ako ay iwan mo mamamatay ako

Pagkat hawak mo sa iyong kamay ang puso ko

Mahal kita sobrang mahal kita

Wala na akong pwedeng sabihin pang iba

Kundi sorry talaga di ko sinasadya

Talagang sobrang mahal kita

Wag kang mawawala

Sorry na"

kahit hindi gaano maganda yung pag kakakanta niya e hiyawan mga tao at kilig na kilig

then he started talking

"Gale? Are you there? I just want to say I'm sorry about yesterday. I didn't mean to. I love you bebeko"

hiyawan nanaman

grabe kahit galit ako sakanya e nangingiti ako pero pinipigilan ko by thinking about last night and how this is just a show for him

I stormed off and I can hear him calling "Gale!!"

tumakbo na ako papuntang restroom pero napigilan niya ako

"Gale. Hey! I'm sorry" I started crying. Stupid Gale. Stop crying

"Hey Gale look at me" he prodded my face para tumingin sakanya pero inalis ko

I couldn't find my words so I just simply say "no. It's okay" wiping my tears, I added "alam ko naman e. This is all just a show to you" pointing sa stage na naka-set up padin, then looking back at him "..who am I to be mad at you, right? I'm just someone you're using to get her off--"

"no stop."

"no. No James. I don't want to hear whatever you have to say. I'm just tired with all these"

"kung napapagod ka na, we can just stop this" I shook my head "pero Gale. I don't want you to think na I'm just using you. My friendship with you is real. Whatever we have right now is real. I'm sorry kung you have to go through all this because of me--"

"no. I'm sorry. I just can't do this anymore." I walked away leaving him there without looking back

<James>

Akala ko naman doing that will make everything okay na.

Grabe ha? Kahit hindi ganon kaganda yung boses ko e kinapalan ko talaga just to make it up to her.

Kasalanan ko naman talaga to e. I just used her. I can't believe this.

Pero kasi sana naman maniwala siya na I didn't really use her naman talaga. I really wanted to be friends with her in the first place. Bakit ko pa kasi naisip yung stupid idea na yon!

Dear DiaryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon