Impossible

Γιατί με μισείς;

Οι μέρες κυλούσαν γρήγορα,προσπαθούσα να σκεφτώ άμα τελικά θα συμμετέχω στην θεατρική ομάδα,ή να απλά να το ξεχάσω.Μακάρι να μην ήταν ο Μπρούς στην ομάδα,μου φάνηκε πολύ ωραίο επιτέλους να είμαι το πρώτο πρόσωπο,πάντα με αγνοούσαν..Φέτος έχουν αλλάξει λίγο τα πράγματα,είμαι σημαντική για την Κάρα και τον Ντέρεκ..Αχ ο Ντέρεκ..Περνάμε τόσο υπέροχα μαζί,αυτή την βδομάδα μου έχει δείξει το πόσο με αγαπάει αλλά..Ακόμα να ζητήσει δεσμό.Δεν πειράζει όμως,φτάνει που περνάμε καλά.Δεν με άφησε όλοι την βδομάδα από τα χέρια του.Κοιμηθήκαμε μαζί και ένα βράδυ,ήταν τόσο γλυκό,είχε περάσει το χέρι του στην πλάτη μου και όλο το βράδυ δεν με άφησε να κουνηθώ από την θέση μου,ήθελε να μην το αφήσω.Θέλει να μην τον αφήσω..Ποτέ!Σήμερα είναι Σάββατο,μένω με την Κάρα μέχρι να σκεφτώ άμα τελικά αξίζει να την συγχωρέσω ή όχι.Νιώθω άσχημα που μένω με την Κάρα θέλει τον δικό της χώρο και με εμένα δεν το έχει.Δεν έχω άλλη επιλογή..Θα την συγχωρέσω!Άρχισα να ντύνομαι.Άρχισα το ντύσιμο με ένα άσπρο φανελάκι,ακολουθώντας ένα σκισμένο τζιν.Τέλος φόρεσα τα άσπρα νάικ μου,αποφάσισα να βάλω τους φακούς μου,αυτούς φοράω μια βδομάδα τώρα και έχω συνηθίσει.Βάφτηκα ελαφριά και ήμουν έτοιμη να συναντηθώ με την Ελένα.Ελπίζω να είναι στην εστία.Πήρα τα πράγματα μου και μπήκα γρήγορα στο αμάξι.Λίγα λεπτά αργότερα έφτασα στο κτίριο όπου είναι η εστία.Έκανα εκατό ώρες να βρω τα κλειδιά όπως πάντα.Τελικά τα βρήκα και βρήκα την Ελένα κοιμισμένη στο κρεβάτι αλλά..Έναν αγενή επισκέπτη στο δικό μου κρεβάτι..

''Τι στο διάολο''.Άρχισα να φωνάζω ώστε να ξυπνήσω τους δύο βλάκες.

''Έλα ρε Ντιάνα τι στο καλό έπαθες''.Είπε η Ελένα χωρίς να κάνει τον κόπο να ανοίξει τα μάτια της..Όμως ο αγενής επισκέπτης το έκανε και βέβαια έμεινε με διάπλατα μάτια.Λογικό αφού το είπα ότι δεν θέλω να τον ξαναδώ και τώρα κοιμάται στο κρεβάτι μου.

''Α,καλύτερα να φύγω''.Είπε αμήχανα.Εκεί που ήταν έτοιμος να σηκωθεί τον σταμάτησα.

''Μπρους μείνε εκεί που είσαι''.Είπα νευριασμένα.

''Ελένα σήκω η φίλη σου δεν είναι και στα καλά της''.Είπε ο Μπρους στην Ελένα.

''Ποια φίλη μου  μωρέ''.Είπε με μισόκλειστα μάτια.

''Η Ντι είναι εδώ''.

''Τι λες μωρέ..Ντιάνα''!Είπε τρομαγμένη,σηκώθηκε από το κρεβάτι και με πλησίασε αλλά εγώ έκανα ένα βήμα πίσω.

''Ήρθα εδώ για να σε συγχωρέσω και μου φέρνει τον Μπάσταρδο εδώ πέρα να κοιμάται στο ίδιο μου το κρεβάτι'';Είπα όσο νευριασμένα μπορούσα.